"NE DERLER EĞİTİMİ" Mİ?
Doğan Cüceloğlu bir seminerinde yere bir parça ekmek koymuş ve "Bu ekmeğe basabilecek birisi var mı?" diye sormuş salondakilere.
Hiç ses çıkmamış tabii ki.
"Sahneye gelip bu ekmek parçasına basana 100 dolar vereceğim." diye devam etmiş.
Salondan yine çıt yok.
Fiyatı artırarak 5.000 dolara kadar getirmiş. Bu sırada salonda bulunanlardan birisi: "Hocam, istersen 500 bin dolar ver, yine bize o ekmeği çiğnetemezsin, boşuna uğraşma!" demiş.
Doğan Hoca'm da: "İşte değerler eğitimi budur!" diye noktayı koymuş.
Para vererek ekmek çiğnetebileceğiniz insan sayısı yok denecek kadar azken; bedavaya yalan söyleyen, azı çok, çoğu az gösteren, dedikodu yapan insanların bu kadar çok olması biraz garip değil mi?
Acaba yalan söyleme konusunda bu kadar hassas olamaz mıydık? Veya herhangi bir toplulukta birisi gıybet etmeye başladığında herkes tepki veremez miydi?
Yere düşen ekmeği çiğnememek için duyduğumuz hassasiyet, yerlerde sürünen bazı değerlerimiz çiğnenirken niçin kendini göstermiyor acaba?
Eskiden zaten öyleydi, diyorsunuz şimdi muhtemelen içinizden.
Doğru, eskiden öyleydik. Kapkaranlık medeniyetlerin ortasında değerlerimizle parıl parıl parlıyorduk.
Ama toplumsal manada suç sayılan birçok eylemin normalleşmesi o kadar hızlı oldu ki, bir anda söndük.
Değerler eğitimi son yıllarda müfredata girmeyi başardı ama toplumun geneline bakıldığında, değerler eğitiminden çok "ne derler eğitimi" yapılıyor gibi...
Eğer bir insan kalabalıklar içindeyken yere çöp atmıyor da, etrafta kimseler yokken atıyorsa, bu insanın değer yargıları tam oluşmuştur, diyemeyiz.
El âlem ne der, diye yere çöp atmayan bir kimse elbette çevreci olamaz.
"Ne derler eğitimi" belimizi büküyor, farkında değiliz.
Birin yanına beş katıp söyleyenler, pireyi deve yapanlar, tek kaabiliyyeti yalan söylemek ve abartmak olanlar el üstünde tutuluyor; olduğu gibi davranan ve gösterenler, riyadan ve malayaniden uzak, dürüst ve sessiz kahramanlar itilip kakılıyorsa, tu kaka ediliyorsa, bütün bunlar Gayretullah'a dokunmaz mı sanıyorsunuz?
Asıl hesap verilmesi gereken makamı unutmuş, insanların ne diyeceklerine odaklanmış durumdayız.
Hal böyle olunca, çevremizdeki insanların doğrusu bizim doğrumuz oluyor.
- Eğer doğru insanlarla birlikteyseniz NASİPLİSİNİZ. ALLAH İŞİNİZİ RAST GETİRSİN!
- Ama çevrenizdekiler yanlış insanlarsa, ALLAH YARDIMCINIZ OLSUN
