Ali Ercan - Veysel Karani 1988

[Mehmedim]

Ali Ercan - Veysel Karani 1988 (7 / 00:00)
-------------------------------------------


Ali Ercan - Veysel Karani 1988 192 kbps  (7 / 46:28)
-----------------------------------------------------
07:06 -  Ali Ercan - 1 Veysel Karani 1
08:45 -  Ali Ercan - 2 Veysel Karani 2
05:10 -  Ali Ercan - 3 Ali Almış Sancağını
01:41 -  Ali Ercan - 4 Ben Arifim Deme
09:48 -  Ali Ercan - 5 Ben Bir Yakup İdim
10:31 -  Ali Ercan - 6 Bak Şu Dünyanın
03:24 -  Ali Ercan - 7 Etrafına İyice Bak

Bu icerigi gorebilmeniz icin yapmaniz gerekenler:

• içeriği görmek için tesekkur butonuna tiklamaniz gerekir (Mesajin sag kosesinde)

[emrah.dedo]

ALLAH SIZE KULUM DESIN

[muvahhidim]

Paylaşım için Allah (c.c) razı olsun..

[bypuskut]

saolun..

[emrah.dedo]

allah razı olsun

[ilahiezgi]

Allah razı olsun.

[diamon63]

ALLAH (C.C) Razı Olsun kardeşim.
Paylaşım İçin Teşekkürler
Ellerinize ve  Emeklerinize Sağlık

[fatihbaysal]

Teşekkürler

[kardelen01]

ALLAH (C.C) Razı Olsun kardeşim.
Paylaşım İçin Teşekkürler
Ellerinize ve  Emeklerinize Sağlık

[HARUN]

ALLAH RAZI OLSUN

[emrekrs]

Allah razı olsun emeqinize saqlık teşekkürler

[erten86]

Allah (C.c.) Tüm Müslümanlardan Razı Olsun İnşaallah...

[hasanyöndem]

Emeği geçenlerden Allah razı olsun

[hak aşığı]

Teşekkür ederim Allah razı olsun

[hakansen967]

VEYSEL KARANİ-1
Allah Resulünün sevgili dostu Yemen ellerinde Veysel Karani
Yastığı taş idi döşeği postu Yemen ellerinde Veysel Karani
Anasından doğdu dünyaya geldi bütün ömrü Allahı tesbih eylerdi
Resulün hırkasın tacını giydi nurlara boyandı Veysel Karani
Elinde asası hurma dalından sırtında hırkası deve yününden
Asla hata gelmez onun dilinden Yemen ellerinde Veysel Karani
Anasından izin aldı durmadı Kâbe yollarını aşıp boyladı
Geldi ol Resulü evde bulmadı ağlayarak döndü Veysel Karani
Ev ile mescidin arası yakın annesine olan sevgiye yakın
Evde bulamazsan arama sakın anne sözün tuttu Veysel Karani ağlayarak döndü Veysel Karani
Muhammed mescidden evine geldi Üveys'in nurunu kapıda gördü
Dedi ey Âişe evime kim geldi dedi gelen Yemen'liymiş Veysel Karani
Sordu ey Âişe evime kim geldi dedi gelen Yemen'liymiş Veysel Karani

VEYSEL KARANİ-2
Âişe'nin gözünde onu seyretti Resul geri dönüp mescide gitti
Bu olayı ashabına anlattı işitmiştir bunu Veysel Karani
Erenler önünde kemer belinde ak nurdan beni var o sağ elinde
Veyis sultan derler Hak divanında Yemen illerinde Veysel Karani
Sabah namazını kılar giderdi gizlice Rabbini niyaz ederdi
Onun işi gücü deve güderdi Yemen illerinde Veysel Karani
Bin deveyi bir akçeye güderdi onun da nısfını zekat ederdi
Deve sayısınca tevhid ederdi Yemen illerinde Veysel Karani
Resul hırkasını vasiyet etti Sıddık Ömer Ali Osman iletti
Bizzat Ömer hırkayı teslim etti öperek giyindi Veysel Karani
Hırkayı giyince indi dereye Ulu Allahına vardı secdeye
Muhammed ümmetini af eyle diye ne kadar ağladı/yalvardı Veysel Karani
Yunus derki gelin biz de varalım ayağın tozuna yüzler sürelim
Hak nasip eylesin komşu olalım kabul eder inşaallah Veysel Karani

ALİ ALMIŞ SANCAĞINI
Ali almış sancağını eline,çekilip giderler mahşer yerine,
Hasan'ı, Hüseyn'i almış yanına, ah ümmetim der de ağlar Muhammed.
Bir yanını Arasat'tan çevirir bir yanını zebaniler çevirir
Bir Sırat'a bir mizana seğirtir ah ümmetim der de ağlar Muhammed.
Cehennem kükredi kalktı yürüdü duyan ümmetimin bağrı eridi
Ümmetimi zebaniler sürüdü ah ümmetim der de ağlar Muhammed.
Cehennem kükreyip de kalktığı zaman ateşini âleme saçtığı zaman
Annesini kızından kaçtığı zaman ah ümmetim der de ağlar Muhammed.
Firdevs'in bahçesine de girmezem ümmetimi zebanilere vermezem
Ümmetsiz Cennet-i Âlâ'ya girmezem ah ümmetim der de ağlar Muhammed.
Ümmetimsiz Cennetine girmezem ah ümmetim der de ağlar Muhammed.
Ümmetin acısı düşmüş özüne yaşı sicim sicim akar yüzüne
Hatemini koymuş mizan gözüne ah ümmetim der de ağlar Muhammed.

BEN ARİFİM DEME
Ben ârifim diye sürme meydana,
Bir tenhada irfanına iyice bak,
Âlem bu ya senden kâmil bulunur,
Teraziyle dört yanına iyice bak.
Azıcık söylersen olursun rahat,
Boş durma kalbinden getir salâvat,
Eğer sende varsa dini diyanet,
İstikamet erkânına iyice bak.

BEN BİR YAKUP İDİM
Ben bir Yakub idim, kendi halimde, Mevla'mın ismi var her an dilimde
Aldırdım Yusuf'umu/yavrumu Kenan ilinde ağlar Yakub ağlar Yusuf'um diye
Yusuf'um hocada okumaz oldu onun bülbül dili şakımaz oldu
Alnındaki nuru parlamaz oldu ağlar Yakub ağlar Yusuf'um diye
Akardı Yakub'un gözünden yaşı ah ettikçe eritir dağları taşı
Yusuf'u kuyuya attı kardeşleri ağlar Yakub ağlar Yusuf'um diye
Attılar kuyuya şehit kasdına Cebrail yetişti Mevla dostuna
İhlâs ile çıktı suyun üstüne ağlar Yakub ağlar Yusuf'um diye
Bir dertli bulsam da derdimi yansam yandım hasretine bağrım dağlasam
Yusuf'un cemalin bir daha görsem ağlar Yakub ağlar Yusuf'um diye
Bezirgan geçip giderken yolundan Yusuf'u çıkardı hemen kuyudan
Yusuf sonra oldu Mısır'a sultan ağlar Yakub ağlar Yusuf'um diye
Yusuf'un gömleğin al kan ettiler kurtlar yedi diye bühtan ettiler
Yusuf'u götürüp bilmem nettiler ağlar Yakub ağlar Yusuf'um diye
Kenan'ın kurtları toplanıp geldi biz yemedik diye içtiler andı
Yakup'un feryadı Arşa dayandı ağlar Yakub ağlar Yusuf'um diye
Şam'ın yaylasına çıksam ağlasam/yaylasam insem aşkın deryasını boylasam
Arap evlerine sual eylesem ağlar Yakub ağlar Yusuf'um diye/ah yavrum diye
Yusuf'u kardeşleri kuyuya attı Hakkın emri ile Cebrail tuttu
Yedi gece gündüz kuyuda yattı ağlar Yakub ağlar Yusuf'um diye

BAK ŞU DÜNYANIN
Bak şu dünyanın türlü haline hiç kimseler çare bulmaz ölüme
Nerde o güvenenler servetine malına ah ölüm sana niçin çare bulunmaz
Sabredelim gönül elden ne gelir ne gelirse kuluna Allahtan gelir
Anne dedikleri yürek yarası evlat dedikleri ciğer paresi
Kardeş dedikleri gönül yaresi ah ölüm sana niçin çare bulunmaz
Sabredelim gönül elden ne gelir ne gelirse kuluna Allahtan gelir
Bu dünyaya gelen asla gülmedi kimse bu ölüme çare bulmadı
Dünya Sultan Süleyman'a kalmadı ah ölüm sana niçin çare bulunmaz
Sabredelim gönül elden ne gelir ne gelirse kuluna Allahtan gelir
Beklersin her gencin yollarını soldurursun taze açmış güllerini
Tutarsın bülbül gibi dillerini, ah ölüm sana niçin çare bulunmaz
Sabredelim gönül elden ne gelir ne gelirse kuluna Allahtan gelir
Dökersin inci gibi dişlerini dağıtırsın sümbül gibi saçlarını
Çürütürsün kalem gibi kaşlarını ah ölüm sana niçin çare bulunmaz
Her nereye varsam orda bulurum ölüm andıkça bağrım delerim
Her dertlere derman bulurum niçin ölüm sana derman bulunmaz
Sabredelim gönül elden ne gelir ne gelirse kuluna Allahtan gelir
Ben dertliyim bana derman bulunmaz yüreğimden yaralarım onulmaz
Haktan gelene çare bulunmaz ölüm zaten sana da çare bulunmaz
Sabredelim gönül elden ne gelir ne gelirse kuluna Allahtan gelir
Benim işim ancak Hakka kalmıştır ciğerlerim kara kanlar dolmuştur
Eyüp peygamberden miras kalmıştır ah ölüm sana niçin çare bulunmaz
Sabredelim gönül elden ne gelir ne gelirse kuluna Allahtan gelir
Derviş Yunus bunu böyle demiştir Allahtan gelene razı olmuştur
Mevla bir ismini de Sabur demiştir
Sabredelim gönül elden ne gelir ne gelirse kuluna Allahtan gelir

ETRAFINA İYİCE BAK
Kimi gıybet söyler, kimisi yalan demez ki imanım oluyor talan
Hiç bulunmaz kendi ayıbını bilen sen adam ol, noksanına iyice bak
Kimi bir iftira çıkarır yoktan ne halktan utanır, ne korkar Hak’tan
Kimisi haset olur çatlar meraktan açık gezen şeytanına iyice bak
Kimi zerafetle dinin bitirir kimi ferasetle işin bitirir
Kimi yıkar ocağını batırır emmi dayı, dostlarına iyice bak
Bir kul hatasına da olma da nazır cümlenin halıkı her yerde hazır
Bilgi meclisinde bulunur Hızır kalp gözüyle dört yanına iyice bak