Dursun Ali Erzincanlı - Kutlu Doğum 2006 (Nette İlk)

[hasbihal_men]

Dursun Ali Erzincanlı - Kutlu Doğum 2006 (8 / 45:16)
-----------------------------------------------------


Dursun Ali Erzincanlı - Kutlu Doğum 2006_192 kbps (8 / 45:55)
--------------------------------------------------------------
06:01 -  Dursun Ali Erzincanlı - 1 Hoş Geldin
05:45 -  Dursun Ali Erzincanlı - 2 Bir Gül
07:30 -  Dursun Ali Erzincanlı - 3 Sevgili Kasidesi
03:54 -  Dursun Ali Erzincanlı - 4 Naat
05:49 -  Dursun Ali Erzincanlı - 5 Ey Gül
07:54 -  Dursun Ali Erzincanlı - 6 Senin Gibi
04:35 -  Dursun Ali Erzincanlı - 7 Ay Yüzlüm
04:24 -  Dursun Ali Erzincanlı - 8 Gönlümün Gülü

Bu icerigi gorebilmeniz icin yapmaniz gerekenler:

• içeriği görmek için tesekkur butonuna tiklamaniz gerekir (Mesajin sag kosesinde)

[leta]

eyvallah

[kenankamil]

paylaşım için teşekkür ederim eline sağlık

[mesut]

Paylaşım için teşekkürler

[emrah.dedo]

EYVALLAH

[muvahhidim]

Paylaşım için Allah (c.c) razı olsun..

[ilahiezgi]

Allah razı olsun.

[diamon63]

Allah razı olsun.

[mmmutlu93]

Allah razı olsun!

[hak aşığı]

Teşekkür ederim ALLAH razı olsun

[yigido8499]

Allah razı olsun...

[erkandyk23]

PAYLAŞIMLARINIZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİZ.
EMEĞİNİZE VE ELLERİNİZE SAĞLIK SAĞOLUN...
DARISI DİĞER ALBÜMLERE...

[mehmet55]

teşekkürler

[emrekrs]

Allah razı olsun emeqinize saqlık teşekkürler

[erten86]

Allah (C.c.) Tüm Müslümanlardan Razı Olsun İnşaallah...

[menomenli]

Allah razı olsun

[hasanyöndem]

 

[Hasan_54]

Emeği Geçenlerden Allah Razı ve Memnun Olsun...

[hakansen967]

DURSUN ALİ ERZİNCANLI-SEVGİLİ KASİDESİ
Ellerim boşlukta senin
Uhut günü dağılan saçlarını arıyor
gözlerim gözbebeklerini Hira dağı’nda
gözümdeki damla biliyorum
şu anda yanaklarında soğuyor
Ebubekir’in olup mağarada
Ali’n olup yatağında
seni Hatice’nin kalbinde, Âşe’nin dilinde, Zeyneb’in
gözlerinde buluyorum
doğan günde, ayın on dördünde
baktığım her yerde seni görüyorum
sen varsın zamanın ve mekânın ötesinde
aşkın coğrafyalara hayat bahşediyor
sevdanla tutuştu Hicaz çölleri
rahmetinle dirildi Anadolu, Mezopotamya
gel ey Mısır’ın Nil’i
Medine’nin gülü
sevgili
gel ey Kureyş’in emini
barışın zeytini
kavganın en önde gideni
şehadetin duvağı açılmadık gelini
sevgili
“ve’d-duhâ”yı ne çok severdin!
yarana merhem diye sürerdin
geceyi yük tutma vakti
gündüzü sefer bilir
ahireti dünyaya
Mekke’yi Miraç’a yeğlerdin
gel ey,
Âmine’nin Mustafâ’sı
İbrahim’in duâsı
Meryem’in İsâ’sı
Mesih’in haber verdiği
sevgili
“develerimi isterim”
diyordu Kureyş’in ulusu
çünkü Kâbe’yi Rabbi korurdu
bir anda çiğnenmiş ekine döndü
süper gücün fil ordusu
Ebabil kuşları seni müjdeliyordu
o sene Semâve doldu taştı
Sâve kurudu
Kisrâ’nın on dört burcu
o günden teslim olmuştu
bin yıllık ateş söndü
şeytan gökten sürüldü
doğduğun gün yeryüzü
bunu herkese haber verdi
kuşlar o günden beri
adınla şakıyordu
rüzgâr yâdınla esti durdu
Allah buyurdu:
“göğsünü açmadık mı
yükünü almadık mı
şânını yüceltmedik mi?”
gel ey
Âmine’nin gururu
Ebu Talib’in uğuru
Halîme’nin bereketi
Hatîce’nin gönül verdiği
sevgili
annen olmadı senin
baban, deden, amcan
yurdun yuvan olmadı
ne vârisin oldu ne mirâsın
dost tutmadın insanlardan
sevgilin olmadı ey,
yerin Mustafâ’sı
göğün Mahmûd’u
İncil’in Ahmed’i
Kur’an’ın Muhammed’i
sevgili
Erkam’ın evi tam yerindeydi
Bilâl, Ali, Ebu Zer
Hamza, Ömer
gizlice gelip giderdi
Ömer’in eşliğinde Kâbe’ye doğru
yürüdüğümüz o gün ne güzledi!
gelirken ya Resulallah
Ömer’i de al getir
Ali’yi, Osman’ı, Ebubekir’i
Hasan’ı, Hüseyin’i
Âişe’yi, Fatma’yı, Zeyneb’i…
gel ey
Erkam’ın evindeki nûr
Ebu Leheb’in yüreğinde ûr
Ehl-i Beytin gönlündeki sürûr
zayıfların başındaki şefkât eli
ey kimsesizlerin sahibi
çâresizlerin ümidi
sevgili
talaa’l-bedru aleynâ
Yesrip’te olay var
Yesrip’liler ayakta
kadın çocuk genç ihtiyar
herkes sokakta
“Muhammed geliyor” diyen bir yahudi
Yesrip’liler Muhammed’i
hasret kalınan bir gelin gibi
uğruna çöllere düşülen bir Leylâ
dillere düşülen sevgili gibi
yok yok, bu coşkuyu deliliği
anlatamaz hiç biri
örneği olmayan bir özveri
sevgi tufanı, insan seli
âşıklar mahşeri, cennet atmosferi…
kucaklıyor Yesrip Muhammed’ini
ve bir şarkı,
bir destan yükseliyor
Ensar’ın dudaklarından göğün katlarına:
“talaal bedru aleynâ
min seniyyâti’l-veda’
vecebe’ş-şükru aleynâ
mâ daâ lillâhi da’”
Yesrib’e gün doğuyor
Yesrib’in gözleri ışılıyor
toprak, hava, su bile
değişti mi ne?
Yesrip artık Yesrip değil
peygamber’in şehri
Medine…
ey affetmenin zirvesi
Âdemoğullarının en merhametlisi
düşmanına bile hayat veren
âlemlere rahmet olarak gönderilen elçi
sevgili
Kâbe’yi tavaf edişin canlandı hayâlimde
göğsün neredeyse devenin boynuna değiyor
kimbilir belki de, ağlıyordun gizlice
muzaffer kumandan sen değildin
sâde bir kul gibiydin
buydu büyük zaferin
Kâbe’nin kapısına geldiğinde
vaktiyle “aman ya Ali, bil ki
benim için bir kişinin dirilmesi
binlerin ölmesinden iyi” dediğin gibi
can düşmanlarını affetmenin verdiği sevinçle
Ensarın evine
iman yurdu başkente dönüyordun işte
sevgililerinle, fedailerinle birlikte
Mekke’yi çok sevsen bile
zor zamanda kucak açan Medine’yi
öksüz bırakmazdın
ülkelerin canlı olduğuna mı inanıyordun ne?
Ey insanların en iyisi
sen kentlerin bile kalbini kırmazdın
sen ey Mekke’de ezilen Taif’ten sürülen
Medine’de baş tacı edilen
İstanbul’da özlenen
uğruna ölünen güzeller güzeli
sevgili

DURSUN ALİ ERZİNCANLI-SENİN GİBİ
Seni seven, senin gibi olmalı.
Ve senin gibi sultânım, Allah’a kul olmalı.
Namaz, gözünün nuru…
Sen namaz için mihrâba yaklaşınca,
Yüz yirmi dört bin peygamber geçer sağına,
Solunda Ashâb-ı güzîn
Ve saf saf melekler…
Sonra milyonlarca veli
Edeple ardına geçer.
Müminler sıra sıra…
Canlı cansız tüm varlık…
Sen namazdasın
Ve kainat ardında…
Uzanır öpülesi ellerin.
O nurlu ellerin
Rahmân’ın dergâhına uzanır.
İsteyen sensin; veren Allah!
İste sen,
“Rabbin sana verecek ve sen hoşnut olacaksın.”
Sen iste ki
Allah’a yakarışın yüreklerimizi yaksın
Sen iste ki,
Âlemler sesini sesine katsın;
“Ver, ne olur Allah’ım!
Habib’in ne istiyorsa bize de ver Allah’ım!”
Seni seven, senin gibi olmalı
Senin gibi sultanım, Yiğit olmalı
Hani geceydi, Medine’de bir geceydi,
Karanlığın bile kanını donduran
Bir ses duydu insanlar!
O sesin ürpertisini ancak duyanlar anlar.
Medine halkı korkuyla sokaklarda
Herkes sesin geldiği yöne doğru bakar da
Bir adım bile atamaz.
Ebubekir de atamaz
Ömer de Ali de…
Ve işte tam o an
Sen çıkarsın karanlıklardan
Sesin geldiği yerdesin
Beyaz bir atın üzerindesin
Boynunda kılıcın
Endişe edecek bir şey yok dersin
Sahabeye göre sen
Yiğit üstü yiğittin
Ali’ye göre sen yiğitler üstü yiğit
Öyle diyor velilerin babası
Savaşlarda Hazreti Peygamber kadar
Düşmana yaklaşan bir kimse bulunmazdı
Bir çok defa başımız sıkıntıya girince,
Ve dağılınca ordu bir adım bile gerilemezdi O
Atı düşmana yaklaşırken
O’nun sesi yükselirdi
Nereye kaçıyorsunuz!
Ben Allah’ın Resuluyüm
Abdülmuttalip oğlu Abdullah oğlu Muhammedim
Sen yiğit üstü yiğittin
Seni seven senin gibi olmalı
Ve senin gibi sultanım
Cömert olmalı
Sen halkın faydalanması için
Esip duran rüzgardan daha cömerttin
Dünyalık bir şey istense senden
Asla olmaz demezdin
Çünkü sen infakla emrolunmuştun
Yoksulluktan korkmazdın
Kim bilir kaç geceyi aç olarak geçirdin
İsteseydin dağlar yürürdü yanında
İsteseydin sana cennet sofraları açardı Hz. Meryem
Sen isteseydin
Ebu Talip’in sofrası gibi
Senin uzanmadığın yemeğe hiç kimse uzanmazdı
Senin oturmadığın sofralara
Oturmazdı hiç kimse
Ama sen kim bilir kaç gece
Açlığından uyuyamadın
Çünkü sen öylesine cömerttin
Bir gün Bilal’in evini şereflendirmiştin
Bilal odanın bir köşesinde hurma biriktirmişti
Bu nedir diye sormuştun ona
Hurmadır Ya Resulallah !
Senin misafirlerin için saklıyorum demişti.
Ve sen konuştun sonra
Öyle bir konuştun ki
Sesin dalga dalga, asırlara çarpa çarpa
Bilallere ulaştı
İnfak et Bilal, infak et!
Arşın Rabbi eksiltir diye korkma!
Sen cömert üstü cömerttin
Seni seven senin gibi olmalı
Senin gibi Sultanım
Ümmetine düşkün olmalı
Ümmeti diye doğdun
Kendi nefislerimizden bir Rasuldün
Günah işlememiz hep güç geldi sana
Bize pek düşkün
Mü’minlere karşı çok şefkatli ve merhametliydin.
Sadece mübarek nazarlarınla büyüyenlere değil
Sonradan gelecek ümmetini de düşündün
Ya Rasulallah!
Bir gün arkadaşlarını selamladığında buyurmuşsun:
Sizler şahit olun ki
Kıyamete kadar bana tabi olacak müminlere de selam!
Selamın geldi bize
Cana can katan selamın geldi
Ve şimdi bizden de sana selam
Selam senin üzerine olsun ey Allah’ın Habibi!
Selam senin üzerine olsun ey Allah’ın Rasulu!
Ve selam olsun Al ve Ashabına!
Sahabe seni gördü,
Seni sevdi ve yüceldi
Bizse seni sevenleri gördük
Adın anılınca yaşaran gözler gördük
Allah denilince sararan yüzler gördük
Tesellimiz bu oldu…
Ve asıl tesellimiz Ya Rasulallah
Sen ki bu kadar merhametlisin
Bu kadar cömertsin
Bu kadar düşkünsün bize
Ya seni yaratan Allah?
Seni merhametli yaratan Allah
Seni merhametle yaratan Allah
Nasıl merhametlidir?
Nasıl cömerttir?
Nasıl kullarına düşkündür?..

DURSUN ALİ ERZİNCANLI-GÖNLÜMÜN GÜLÜ
Seni seven her ruh uludur Yâ Resûlallâh!
Gözü-gönlü onun doludur Yâ Resûlallâh!
Cemâlin pertevinden zerre şevk alan billâh,
Kapının ayrılmaz kuludur Yâ Resûlallâh!
****
Beklemez bir başka iltifat sana erenler,
Semtin iltifat buğuludur Yâ Resûlallâh!
Gönül gözleriyle bir kere seni görenler
Onlar ruhların bir koludur ya Rasulallah
****
Uçuşur ikliminde altın kanatlı kuşlar,
İklimin kuşların yoludur Yâ Resûlallâh!
Cennet yamaçları gibidir orda ufuklar
Cemalin bu ufkun tülüdür ya Rasulallah
****
Sana ermek imanlı gönüllerin rüyası
Seni bilmeyenler ölüdür ya Resûlallâh!
****
Vuslatın, bu garip kıtmîrin her dem hülyâsı,
Bu benim gönlümün gülüdür ya Resûlallâh!
****
Yine hicranla seni andı gönül,
Tende canım, ruh-u revanım Canan,
Andıkça hasretlere yandı gönül;
Ne olur kıl artık vuslata şayan.!
****
Hem sevip hem ağlayan biçareyim,
Kararsız, derbeder ve avareyim,
Yıkılıp dökülmüş bir viraneyim;
Hal-i hazinim tam mevsim-i hazan..
****
Güller gülse de ağlıyor hep bülbül,
Bir dert küpü adeta şimdi gönül;
Bilmem mümkün mü bu hale tahammül?
Ruhumda Ah-u zar, dilimde figan.
****
Yanıp kebap oldum ümidim yıkma!
İtab et, ama ağyara bırakma!
Vefasız bir kulum cürmüme bakma!
Vasf-ı hale ne hacet her şey ayan…
****
Bilirsin gayri imdat edecek yok;
Gönlümü dertten azad edecek yok;
Kıtmiri başka abad edecek yok,
Hatırım virane, gözlerim giryan
****
Gel vur mızrabını da kalbimi söylet!
Vur ruhuma nağmelerini dinlet!
Ve gönlüme geleceğini vadet!
Vaat et ki kalmadı dizimde derman..

DURSUN ALİ ERZİNCANLI-AYYÜZLÜM
Ay yüzlüm, apaçık sözlüm, ruhum sana kurban;
Gönlüm sana hayran!
Nergis bakışlarının tesiri ne de yaman!
Sultanım el-aman!
Bak sinemde bir ok var, derûnumda bir acı,
Sendedir ilacı…
Ey varlığı nûr, dünyası sürur, sözü kur’ân!
Her derdime derman…
Pür âteşim bırakma beni hicranda zinhâr!
Rûhumda âh u zâr…
Hem mahzun, hem de perişan dertlerle kıvrandım;
Kapına dayandım!
Bilmem başka kor, başka ateş, ben sana yandım;
Seninle uyandım.
Ey dünyaya arştan gelen nûr, ey meh-i tâbân!
Aydınlattı ziyan…
Baktım şemailine hep dîdârını andım;
Aşkınla kıvrandım.
Ey taptaze gül, kâkülü amber, saçı reyhan!
Câziben ne yaman!
Görmemiştir cihanda gözler, sen gibi dilber…
Güneşlerden enver…
Aç lütufla bağrını aç ki, kıtmir kölendir,
Dergâhın uludur…
Deryalara denk kereminden bir katre ihsân,
Ey gönlüme sultan!
Lutfeyle ne olur bildiğim başka kapı yok!
Derdim herkesten çok.
Nurdan çehrendeki bu nikâb da ne?
Güneşlere taç giydiren ışıkken.
Hep hicranla bunca yıl bunca sene,
Geçmiş gidiyor…baharlar beklerken.
Doğ ruhlara arştan gelen burhanla!
İnlet dört bir yanı altın sadânla!
Hayat üfle sihirli rayihanla!
Hak adına üfül üfül eserken.
Konuş ki hatipler haddini bilsin,
İlahî nefhanla ruhlar dirilsin.
Erilecek zirvelere erilsin.
Başlamış gökler de bunu dilerken…
Ey mukaddes kitâb, ey ezeli nûr,
Ey iklimi ziyâ, etrafı huzûr;
Son demde bir kere daha ne olur,
Ağar, ışık karanlığı boğarken..!
Bahar olmasa da sonbahar olsun.
Cihanlar tekmil âvâzınla dolsun;
Yeniden namın hen yanda duyulsun!
Şu fâni ömürlerimiz biterken

DURSUN ALİ ERZİNCANLI-EY GÜL
Ey Gül, ey Gonca-i Nûr, meftun yaprak, hâr sana.
Sensin gönüller Mâhı, bu yaz, bu bahar Sana!
Mûcize saltanatın taşları ayna yapar,
Her ırmak ve her deniz, her leyl-ü nehar Sana!…
***
Senin Zâti Akdesin âlemlere rahmettir,
Cibrîl vefalı yoldaş, Yüce Allah Yâr Sana!…
Bu nice iştiyaktır, ey en güzel Sevgili?
Asırlardır koşuyor, genç ve ihtiyar Sana!…
***
Nazarın kalbe şifâ, sözün hikmet incisi,
Hangi dertli kavuşsa, olur bahtiyar sana!
Misk kervanı kapında karar kılmıştır Senin,
Nebîlerin diliyle, hep övgüler var Sana!…
***
Ay, güneş, zühre, ülker, nûruna pervanedir.
Âlemde olmak ister, âşıklar civar Sana!…
Senin yolun hep açık, gidişin Allah’adır,
Dağlar ateş kesilse olamaz duvar Sana!
***
Güzelliğin âlemde misli bulunmaz inci,
Ey Gül, hasret çekmede Cennet, o bulvar Sana!
Dedin ki: “Şükreden kul olmak istemem mi ben?”
Rabbin ihsan buyurdu: Hurma, üzüm, nar Sana!
***
Her mûcizen parmakla gösterilmede Senin,
Çağlatmak öyle kolay, çöllerde pınar Sana!
Hicranın bir kütüğü dertle bîkarar etti,
Hep özlem duymadadır, selvi ve çınar Sana!
***
Cennetin çiçekleri Senin kokunu taşır,
Benzemeye çalışır, beyazlıkta kar Sana!
Güneş güzel yüzünden parlaklık aldı ey Gül,
Acep hayran olmadan, hangi göz bakar Sana?
***
Aşkının esiridir, ne çöl, ne de dağ tanır;
Bu sevdalı gönüller, su gibi akar Sana!
Varlık bahçesi Senin nurundan yaratıldı,
Hep medyun, hep minnettar, her can, her nigâr Sana!
***
Tebessümün ayların; zührenin sevincidir,
Nice hasret çekmede, bu bülbül-i zâr Sana!
Güllerin efendisi olmak kolay değildir,
Gıpta etmede ey Gül, binlerce gül-zâr Sana!
***
Yusuf, Senin dalında çiy tanesidir sanki,
Dîvâne kesilir göz etse, bir nazar Sana!
Fazlının eteğine akıllar erişemez,
Eli kalem tutanlar övgüler yazar Sana!
***
Hâk-i pâyine sürsem bir kerecik yüzümü,
Bende olan sermaye; hasret, intizâr Sana!

DURSUN ALİ ERZİNCANLI-NAAT-SULTANI RUSÜL
Sultan-ı rûsül şâh-ı mümeccedsin efendim,
Bî-çârelere devlet-i sermedsin efendim,
Divân-i ilâhide ser-âmedsin efendim,
Menşur-ı ‘le-amrük’le müeyyedsin efendim.
****
Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammedsin efendim,
Hak’dan bize sultân-ı müeyyedsin efendim.
****
Hutben okunur minber-i iklim-i bekâda,
Hükmün tutulur mahkeme-i rûz-ı cezâda,
Gülbank-i kudümün çekilir arş-ı Hudâ’da,
Esmâ-i şerifin anılır arz ü semâda.
****
Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammed’sin efendim,
Hak’dan bize sultân-ı müeyyedsin efendim.
****
Ol dem ki velilerle nebiler kala hayran
Nefsi için dehşetle kopa cümleden efgan
Yeis ile kulların ola halleri perişan
Destur-i şefaatla senindir yine meydan
****
Sen Ahmed-i Mahmud-u Muhammed’sin Efendim
Hak’tan bize Sultan-ı müeyyedsin Efendim
****
Bir gün ki dalıp bahr-ı gama-ı firkate gittim.
İlden yitirip kendimi, bîhodluğa yitdim.
İsyânım anıp, âkıbetimden hazer itdim.
Bu matlâı yâd eyledi bir seyyid işitdim.
****
Sen Ahmed-i Mahmud-u Muhammed’sin Efendim
Hak’tan bize Sultan-ı müeyyedsin Efendim
****
Ümitteyiz ye’s ile âh eylemeyiz biz,
Sermaye-i imanı tebâh eylemeyiz biz,
Babın koyup agyâre penâh eylemeyiz biz,
Bir kimseye sâyende nigâh eylemeyiz biz.
****
Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammed’sin efendim,
Hak’dan bize sultan-ı müeyyedsin efendim.
****
Bîçâredir ümmetlerin isyânına bakma,
Dest-i red urup hasret ile dûzaha yakma,
Rahm eyle aman âteş-i hicrânına yakma,
Ez-cümle kölen Gâlib-i pür-cürmü bırakma.
****
Sen Ahmed ü Mahmud u Muhammed’sin efendim,
Hak’dan bize sultan-ı müeyyedsin efendim.

DURSUN ALİ ERZİNCANLI-HOŞ GELDİN
Bu şiirde hüzün yok
Bugün hüzün yok bize
Sultanlar sultanının doğduğu o geceyi, o benzersiz geceyi coşkuyla anıyoruz
Âlem-i ervah bugün bizimle beraberdir, mele-i âlâ beraberdir bizimle
Ve şimdi biz meleklerle diz dize..
Rebiulevvel ayının 12. gecesi
Yer Mekke
Ebu Talip mahallesi
Leyl çarşısı
Bir ev Abdullmuttalib’den oğlu Abdullah’a kalan
Bir hane şimdi Abdullah’da yok
Karanlık ve Hz. Âmine
Üflesen sönecek gibi yıldızlar
Ve beklenen biri var
O..
Rebiülevvel ayının 12.gecesi
Yıl 571
Nisan ayını 20 si
Günlerden pazartesi
Ebutalib mahallesinde saadetli bir ev, saadetli bir oda
Abdi Menaf kızlarını andıran huriler dolaşıyor odada
Birinin elinde cam bir kase var, içi şerbet dolu ama sanki kar
Hadi al bu içicek cennet taamıdır, al ve iç bu sana Allah’ın ikramıdır..
Ve yudumlanıyor şerbet, Allah’ın adıyla
O anda beyaz bir kuş bembeyaz kanadıyla Hz. Amine’nin sırtını sıvazlıyor
Ve beklenen biri var
O..
Rebiulevvel ayının 12.gecesi
Vakit, seher vakti
Yıldızlara uzansan tutacaksın gibi
Hele biri varki, küçücük bir dolunay sanki
Bu O’nun yıldızı
Ve bir nur denizi
O’nun denizi
Semave vadisi sular altında
Çünkü O geliyor..
Çekilen ve kuruyan Save gölü
Sönen Mecusi ateşi
Çünkü O geliyor..
Zincire vurulan şeytan göklerden kovuluyor
Kisra saraylarından çatırtılar geliyor
Çünkü dünyaya O geliyor..
Ve gökten inen üç melek
Ellerinde üç bayrak
Bir güneşin doğduğu yerde ,biri battığı yerde güneşin
Diğeri Kâbe’nin üzerinde müjdesini veriyor kainat güneşinin
Bu muştunun altından katbekat semalardan boşalıyor melekler
Allah’ın rahmeti üzerine olsun Ey Nebi..
Ve bir nur doğdu ayın ondördü gibi
O doğdu..!
Kalplere sürur doğdu
Gerçek oldu annesinin rüyası
Hz.İbrahim’in duası kabul oldu
Yerde ve gökte övülücek şan doğdu..!
Ümmetinin göznuru Habib-i Zişan doğdu..!
Şimdi kaplasın O nu bir ak bulut ve dolaştırsın melekler doğuyu ve batıyı
Varlıklar O’nu birde suretiyle tanısın,
Yusuf’u görüpte parmağını kesenler baksın bir kez O’nada yürekleri doğrasın
Hoş geldin Ey ledün ilminin Sultanı..
Kâbe’nin canı..
Dertlilerin dermanı..
Hoş geldin
Ey cihanın padişahı..
Kur’anın sırrı..
İrfan ehlinin şahı..
Hoş geldin Ey Enbiyalar Sultanı..
Cemal bahçesinin bülbülü..
Kainatın nazlı gülü..
Hoşgeldin………
Rebiulevvel ayının 12.gecesi
21.yüzyıl olanca genişliğiyle yeryüzü
ve Efendiler Efendisi gönüllerde doğmaya devam ediyor
Ey Nebi,
Âlemlere Rahmet Geldin
Sana salât ve selam

DURSUN ALİ ERZİNCANLI-BİR GÜL
Mekke-i Mükerreme’de bir gül…
Yüzü dolunay gibi parlak.
Teni pembeye çalan beyaz renginde.
Saçları, hafif dalgalı…
Açık renkli ve hilâl kaşlı.
İki kaşının arasında bir damar.
Öfkelendiğinde şişen…
Mekke-i Mükerreme’de bir gül…
Saçları omuzuna düşer.
Sakalı gür, gözleri kara üzüm gibi siyah…
O siyah gözleri daima yerde…
Gökten daha çok yere bakar.
Bakışları, düşünceli…
Boynu gümüş beyazlığında,
Fildişinden yapılmış bir suret gibi…
Ashabının ardından yürür
Ve; “benim arkamı meleklere bırakın.” der.
Bir şeye hayret ettiğinde elini çevirir
Konuştuğunda ellerini biraraya getirir.
Öfkelendiğinde yüz çevirir.
Sevindiğinde hafifçe gözlerini kapar.
Gülmesi tebessüm.
O gülünce dişleri dolu taneleri.
Mekke-i Mükerreme’de bir gül…
Yüzünde azâmet ve hâkimiyet.
Sözünde tatlılık.
Tane tane konuşan.
Sesi gür, teri gül…
Geçtiği sokaklarda gül kokusu bırakan..
Giyimi sâde…
Çoğunlukla sırtında bir ihram.
En çok sevdiği renk sarı ve beyaz.
Yediği yemek;
Ateşin üzerinde
Unla karıştırılan öğütülmüş yulaf
biraz zeytinyağı, biber, baharat…
Sofrada oturuşu hamdle, şükürle…
Bir gül…
İkinci yurdu Medine!
Medine-i Münevvere’de bir gül…
İnsanlık âleminin en şereflisi!
İman hakikatlerinin merkezi!
İhsâni tecellilerin turu!
Rahmani sırların iniş yeri!
Memleket-i Rabbâniye’nin seması!
Peygamberler gerdanlığının ortasındaki en büyük mücevher!
Peygamberler kervanının öncüsü!
Bütün varlıkların en üstünü!
İzzet sancağının sancaktarı!
Ezel sırlarının şahidi!
İlmin, hilmin ve hikmetlerin kaynağı!
Yerle gök âlemlerinin göz bebeği!
İki cihanın ruhu!
Dünya ve ahiret hayatının gözü!
Medine-i Münevvere’de bir gül…
Aslın ve asaletin nurlu ağacı!
Yaratılışta insanların en üstünü!
Cismani suretlerin en mükemmeli!
Asıl mülk ve gerçek nimetin,
Göz kamaştırıcı güzelliğin
Ve yüce rütbenin sahibi!
Kalplerin tabibi ve ilacı,
Bedenlerin afiyet ve şifası,
Gözlerin nuru ve ışığı
Asırlarca sevilen,
Yeniden sevilen,
Taptaze duygularla sevilen,
En seçkin makamlara layık olan
En büyük dost!
En şerefli sevgili!
Abdülmuttalib’in torunu!
Abdullah oğlu efendimiz
Hz. Muhammed sallallahu aleyhi vesellem
Medine-i Münevvere’de bir gül…
O’na sevdalı,
Her şeye rağmen,
O’na sevdalı
Milyarlarca bülbül!
Sevinç bayrak açmış her sinede
Çünkü O Gül, hâlâ Medine’de

[andrewmemut]

ALLAH Razı Olsun Ellerinize ve  Emeklerinize Sağlık çok Teşekkür ederim