KIYAMA KAMET
Nerelere su taşıyan davulsun
Toprak dünya dişine koysun da boğsun
Bir alev harında yansın da dursun
Acıyan kavlamış mazluma artık
****
Şu dağları geçilmez kılan nedir yar
Gitmek nedir ölmek kime kaldı yar
Ölümden ötesi söyle var mı yar
Ölüm doğmak bize söylesene yar
****
Düşünceme haber salın da gelsin
Gücenmesin ahın biraz dinlensin
Zalimin üstüne dağlar devrilsin
Kıyamıma kamet ararım artık
****
Şu dağları geçilmez kılan nedir yar
Gitmek nedir ölmek kime kaldı yar
Ölümden ötesi söyle var mı yar
Ölüm doğmak bize söylesene yar
İNİYORUZ MEYDANLARA
Gönle dolan bu şarkıyla iniyoruz meydanlara
Sabır selametle geldik doğacağız yarınlara
Zafer inanmışlarındır iniyoruz meydanlara
Mazlumlara selam olsun iniyoruz meydanlara
Yeni bir dünya yeni bir âlem başlıyor artık Hakça bir düzen
****
Anadolu toprağından Malazgirt’te Viyana’da
Çanakkale destanında Fatih Sultan Mehmet Handa
Doymak bilmez zaferlerle iniyoruz meydanlara
Bak gözlerimiz ufukta iniyoruz meydanlara,
Şanlı büyük zaferlerle iniyoruz meydanlara. . .
Yeni bir dünya yeni bir âlem başlıyor artık Hakça bir düzen
BİZ
Bitmeyen bu dualar zaferin müjdesidir gözlerimden akan yaş sevincin simgesidir
Uzak yakın değil ki gönüllerimiz birdir koca dağı titreten hayallerimiz birdir
Zamanıdır devranın zamanı artık levhaların üstüne düşer aydınlık
Biz yiğidin alnına şeref kazıdık Yavuz’lar misali çölleri aştık
****
Geri dönüp bakmalar ar namus olur bize bu bir aşk dirliğidir solduramaz hiç kimse
Biz biliriz düşmenin büyük mertebesini onun için yaşarız geri dönülmez geri
Zamanıdır devranın zamanı artık levhaların üstüne düşer aydınlık
Biz yiğidin alnına şeref kazıdık Yavuz’lar misali çölleri aştık
KURTULUŞA SEVDA
Kurtuluşa sevdalanmak hayat verir insana işte o sevda ile yanıyoruz
Bulutların yürüdüğü yağmurun düştüğü bir günü arıyoruz
Atlarınla birlikte kılıç gölgelerinde bir beyaz güvercin düşlerim
Doyasıya açılan kanatları gibi bir vuslatı özledim
****
Bir çınar gibi durmak zulümler karşısında sevdamın rengidir
Kükreyen deniz gibi dalgalanmak ve coşmak davamın sesidir
Bir yangın harında harlayan bu sevda aydınlatır geceyi
Karanlıkla aydınlık bir değildir asla hatırla gerçeği
İTHAF
Bir yiğit soluyor Şubat’ın ortasında
Lâleler kan ağlıyor bir cami avlusunda
Kervanlar dolusu bir aşkın yükünü
Omuzlamış Metin yüreği avucunda
Ah şehid
Kanınla yeşerdi güller
Umudunla Tazelendi
Bize bıraktığın emanet Şimdilerde Ağır geldi
Şehadet bir çağrıdır nesillere çağlara
Diyen dudaklar şehadet içermiş kana kana
Buluşmak davanın o kutlu meydanında
Bazen Hayber bazen Uhud seninle cennetin tahtında
Damla damla göz pınarlarından boşanır gibi gittin sen
Kuru bir sevdaya değil Okyanusları kıskandıran Kutlu bir davaya gittin
Anlamış gibiydin ister gibiydin göz kırpar gibiydin şehadete
Şimdi dillenir oldu bizim sevdamız
Bir söyler bin yakar oldu
Senin gibi olmak isteyenler yetişti bu diyarda
Gayrı kadere kaldı Umudumuz
Bir Şubat ararız şimdi biz bir Cumayı getiren
Bir cami ararız Avlusu Tarih yazan
Bir Ölüm bekleriz kurşunları utandıran
Bilmem gelir mi söyle Şehid? Söyle Metin
TEVHİD
Bağrıma ilâhi ateşi salın damarımda kanımla savaşırım ben
Nedendir kavgaya girdi bu yürek Lâ İlâhe İllallah nidalarıyla
İnancın denizi yarmasındadır gecenin gündüze doğmasındadır
İbrahim’in putlarla kavgasındadır tevhidin esası kalpte olandır
****
Top tüfek hançeri sunun karşıma ölüm acılarını daraltırım ben
Ne gam adına ölmek ne hoştur düşmek Lâ İlâhe İllallah nidalarıyla
Adına savrulan rüzgârındadır bülbülün güllere sevdasındadır
Güneşin aşkına yanmasındadır tevhidin esası kalpte olandır
RASULE
571’di insanlık için kurtuluş takvimi. Cehâlet imparatorluğunun ebediyyen yerin dibine geçişiydi bu. Âlemi sallayan kutlu bir gelişti. Önce Ashâb-ı Güzin şahitlik etti risaletine Efendimizin. Şimdi ise sıra bizde. Verilebilecek en kutsal değeri verdin çağlara. İslam madalyasını taktın yakalara. Şahidiz Ya Rab o bir avuç insanla çıktı bu yola.
Bir avuç insanla çıktın zor bir yola bu dünya fanidir dedin Allah (c.c.) birdir
Muhammed Mustafa (s.a.v.) gökler seninledir yerler adın ile seslenir inlenir
Musa haber verdi Davud da söyledi İsa müjde verir kutlu Peygamberi
Müşrik inkâr etti, Hâlık Rabbim dedin elinle kameri iki yana serdin
Sensin Ya Resulallah Kudüs miracına Rabbinin katına Cebrail adına şahittir sana
****
Bir gece sabahı vardın Medine’ye yaptın cihadını müjde sevinçlerle
Bedir kuyuları beklesin muştuyu üç bin melek insin Rab katından bize
Hayber’le Ali’nin Uhud’la Mus’ab’ın gelen sonu oldu İslam düşmanının
Mekke fetih oldu sonra bütün cihan adına yazıldı bitmeyen bir destan
Sen Resulallah bir tarih bıraktın sen bu ümmetine şan şeref kurtuluş yolu verdin bize
TUTSAK
Düştüm narın harın közün içine sırtım verdim yüreğime
Yaslandım suçlu fikrime nerden bileceksin be anam
Anlamazsın benim halımdan buralar Yusuf Medresesi
Sen bilir misin geceler nedir gecelere düşen bu ahlar nedir
Sen bilir misin ey dost bu ateş nedir sen bilir misin kardaş bu çağrı nedir
Zindanlar ıssız duvarlar ıslak kılar beni geceye masum bir tutsak
****
Mazlumun sancısı düştü içime gitmek istiyorum gurbet ellere
İçli bir mızrap vurdu telime gözlerim kapandı artık giderim işte
Zindanlar ıssız duvarlar ıslak kılar beni geceye masum bir tutsak
UYAN ARTIK YİĞİDİM
Istırâbdır yiğidim azığımız, hicrandır
Mirasımız mahkûmdur, mahzundur, perişandır
Gene de ye’se düşme yiğidim; imtihandır
Filizlenen her ölüm, mazlumlara nişandır
****
Ne gönüllerde sevinç, ruhlarda beyaz kaldı
Ufka bir bak, ilerle; inkılâba az kaldı.
****
Ülkemden hatırıma hep sefiller geliyor
Bin yüzlü Ebrehe’ ler, kara filler geliyor
Şimdi devran değişti; ebâbiller geliyor
İbrahim bahçesinden taze güller geliyor
****
Âlemde, duyulacak kutlu bir âvaz kaldı
Ufka bir bak yiğidim; inkılâba az kaldı.
****
Çöküyor sırtımızda yükselen vahşi duvar
Heykeller kırılıyor; dökülüyor mumyalar
Toprağın sinesinde umut var, heyecan var
Okşadığın her kökten fışkırıyor bir bahar.
****
Buzlar çözüldü; kıştan kuru bir ayaz kaldı
Ufka bir bak yiğidim; inkılâba az kaldı.
****
Gözlerin âyet âyet büyüyen bir bebektir
Ellerin sokaklarda uçuşan kelebektir
Sana rehberlik eden ne cindir, ne melektir
O bir İnsan-ı Kâmil, mücella bir dilektir
****
O’ ndan bize ebedi sürecek bir haz kaldı
Ufka bir bak yiğidim; inkılaba az kaldı.
****
Bulanık akan sular durulacak yeniden
Gökyüzüne direkler vurulacak yeniden
Saâdet menziline varılacak yeniden
Çağlar üstü bir nizam kurulacak yeniden
****
Cehaletin elinde lanetli bir saz kaldı
Ufka bir bak yiğidim; inkılâba az kaldı.
****
Bu kan kokan coğrafya, bu çığlıklar senindir
Bu gözü yaşlı târih, hıçkırıklar senindir
Yeryüzünde çiğnenen bütün haklar senindir
Prangalı hükümler, aydınlıklar senindir.
****
Yıllardır, uygarlıktan sana hep enkaz kaldı
Ufka bir bak yiğidin, inkılâba az kaldı.
****
Tasalanma yiğidim; zaman bizden yanadır
Külümüzden yükselen duman bizden yanadır
Son durak, son ilahi ferman bizden yanadır
Dünya düşman olsa da, iman bizden yanadır
****
Kapıları açacak çoşkun bin niyaz kaldı
Ufka bir bak yiğidim, inkılâba az kaldı
****
Mahzenlerde beklemek ziyan artık, yiğidim
Fecr-i sâdık vaktidir; uyan artık yiğidim
Ateşlere girsen de, dayan artık yiğidim
Hakikate dönüyor rüyan artık, yiğidim
****
Zalimler için karar verildi; infaz kaldı
Ufka bir bak yiğidim, inkılâba az kaldı.
YÜREĞİM
Gel ey yüreğim haykır hasretleri getirdiler
Müjdeler Selam’dan Hira’dan bizi o kutlu elçiler
Biz değil miydik bir elin kadar hani kur aşıp şehre doğan
Biz değil miydik yüreği Eyyub’ta yara bağlayan
Biz değil miydik yüreği salınan ve kahramanlaşan
****
Artık yüreğim artık bulunmaz bu derde deva
Hani bekleriz yağmur gibi çare olmaz artık sevda
Duydum dilediğini yine muştu dağıttın ey yürek
Kalkıp gitmek yoluna yelken açıldık sulara
Yunus gibi birlik olmaktır ey yürek
