Bir gün annem yoğun bir iş günü sonrasında yemek hazırladı.
Babamın önüne bir kavanoz reçel ve aşırı yanmış bir tost ekmeği koydu.
Ben, babamın yanmış ekmeği fark edip fark etmediğine bakıyordum.
Ancak o sadece yedi ve bana günümün nasıl geçtiğini sordu. Kendi cevabımı hatırlamıyorum, ama o anda annem yanmış ekmek için özür diledi.
Babamın cevabını asla unutmayacağım:
“Tatlım, ben yanmış tost ekmeğine bayılırım!”
Daha sonra, yatağıma gittiğimde babama gerçekten de yanmış ekmeği sevip sevmediğini sordum.
Bana sarıldı ve fısıldadı:
“Annen uzun ve zor bir gün geçirmişti ve gerçekten çok yorgundu. Yanmış bir tost ekmeği kimseyi üzemez ancak, sözlerimiz üzer.”
