Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - Şah Hüseyn'in Firkatiyle 2010 320 Kbps

[mmmutlu93]

Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - Şah Hüseyn'in Firkatiyle 2010 320 Kbps
15 / 00:01:14:42 / 170,99 MB





Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - Şah Hüseyn'in Firkatiyle 2010 320 Kbps (15 / 1:14:42)
---------------------------------------------------------------------
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 01 Bildiniz Mi Ben Kimem  (04:14)
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 02 Kıra'at  (01:03)
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 03 Ey Şehidi Kerbelaya Ağlayan  (03:55)
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 04 Etmeyip Şahı Peygamber'den Haya Hak'dan Hazer  (05:56)
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 05 Ey Fatıma Ey Fatıma  (09:24)
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 06 Kadrim Ola Berter Şerefi Nad-ı Ali'den  (04:16)
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 07 Gözüm Ki Kane Boyandı  (07:34)
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 08 Can u Dilden Hak'dan İste  (03:54)
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 09 Gelin Ey Ehl-i Vega Cuş Edelim Çağlayalım  (05:51)
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 10 Abidan-i Mustafayız Biz Huseynilerdeniz  (02:23)
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 11 Hey Be Zalim Ne Oldu Ahmed Nesline  (05:22)
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 12 Düstü Cun Kim Kerbela'ye Gözleri Şehla Huseyn  (02:27)
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 13 Geçeriz Dünyada Can u Canandan  (05:59)
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 14 Ali Almış Sancağını Eline  (04:13)
Ender Doğan & Veysel Dalsaldı - 15 Teşne-lebler Bu Gece Kan İl Galtan Oldu  (08:10)

Bu icerigi gorebilmeniz icin yapmaniz gerekenler:

• içeriği görmek için tesekkur butonuna tiklamaniz gerekir (Mesajin sag kosesinde)

[hak aşığı]

Teşekkür ederim ALLAH razı olsun

[kardelen01]

ALLAH (C.C) Razı Olsun kardeşim.
Paylaşım İçin Teşekkürler
Ellerinize ve  Emeklerinize Sağlık

[emrekrs]

Allah razı olsun emeqinize saqlık teşekkürler

[erten86]

Allah (C.c.) Tüm Müslümanlardan Razı Olsun İnşaallah...

[enes]

Allah razı olsun teşekkür ederim

[M. ALİ]

Allah Razı Olsun

[Z.Abidin]

ALLAH (C.C) Razı Olsun kardeşim.

[Hasan_54]

Emeği Geçenlerden Allah Razı ve Memnun Olsun..

[hakansen967]

KIRAAT(AHZAB-33)
“İnnema yüridûllahü liyüzhibe ankümürricse ehle’l beyti ve yütehireküm tethira-
Allah, siz Ehl-i Beyt’den bütün kötülükleri kaldırmayı irade etti ve sizleri tertemiz kıldı”. (Ahzab-33)

EY ŞEHİDİ KERBELA’YA AĞLAYAN
Ey şehid-i Kerbela’ya ağlayan
Ağla, mâtemdir Muharrem’dir bugün
İnle mâtemdir Muharrem’dir bugün
Âteş-i hasretle ciğerin dağlayan
Ağla, mâtemdir Muharrem’dir bugün
İnle mâtemdir Muharrem’dir bugün

BİLDİNİZ Mİ BEN KİMEM
Bildiniz mi ben kimem çeşm-i çerâğ-ı Hayder’em
Bida’-i pâkize-i hâtûn-i rûz-i mahşerem
Nev-gül-i gülşenserây-ı Hazret-i Peyamber’em
Yok mudur îmânınız eyâ o vâlâ gevhere
****
Ehl-i Hakk’ı şâmiyân öldürmeyin nâhak yere
Görmeyin bu zulmü câiz hânedân-ı Hayder’e
****
Katlimin esbâbını îzâh edin eyâ nedir ah
Mevc-i deryâ gibi leşkerle bu sahrâ nedir
Bir nefer-i mazlûmu öldürmekde bu kavgâ nedir
Ben ki mevte teşneyim hâcet mi var bu leşkere
****
Ehl-i Hakk’ı şâmiyân öldürmeyin nâhak yere
Görmeyin bu zulmü câiz hânedân-ı Hayder’e
****
Mültezemse tâ’at-i emr-i Yezîd-i bî-hayâ
Etmeyin benden anı ümmîd ey ehl-i hevâ
Uktulûnî uktulûnî bi’l cefâi ve’l ezâ
Davranın ey zâlimân şemşîr ü tîr ü hançere
****
Ehl-i Hakk’ı şâmiyân öldürmeyin nâhak yere
Görmeyin bu zulmü câiz hânedân-ı Hayder’e
Meded ya sahibel meydan

ETMEYİP ŞAHI PEYGAMBERDEN HAYA HAKTAN HAZER
Medet ya evlad-ı ehram medet ya ciğerpare-i Fatıma
Etmeyip Şah-ı Peygamber’den hayâ Hak’tan hazer
Kufeyan-ı bi-vefalar nakz-ı ahd etmiş meğer
Hanedan-ı Ehl-i Beyti eylemişler derbeder
Var ise gel hatır-ı Şah-ı Resulullah eğer
Ey saba var Kerbela deştinde eyle bergüzer
Ver bize lütfen Hüseyin ibn-i Ali’den bir haber
****
Teşnegane kıl nazar bir katre su bulmuş mudurx2
Gülistan-ı Ahmed-i Muhtar’ı gör solmuş mudur
Bul Hüseyn-i Kerbela’yı bak şehid olmuş mudur
Kerbela Kerbelâ toprağı hep al kan ile dolmuş mudur
Ey saba var Kerbela deştinde eyle bergüzer
Ver bize lütfen Hüseyin ibn-i Ali’den bir haber
****
Masuman u mazluman anda kurban oldu mu
Damen-i pak-i sekine Zeynep al kan oldu mu
Kasım u Leyla Zeliha hep perişan oldu mu
Ey saba var Kerbela deştinde eyle bergüzer
Ver bize lütfen Hüseyin ibn-i Ali’den bir haber
Ey saba var Kerbela deştinde eyle bergüzer
Ver bize lütfen Hüseyin ibn-i Ali’den bir haber
Medet ya mazlum-u Hüseyin

TEŞNELEBLER BU GECE
Teşne lebler o gece kan il galtân oldu,
O gece arsa geh-i Kerb ü belâ kan oldu,
O gece ruh-ı Nebi hâzin ü giryân oldu,
Ki Hüseyn İbn-i Ali o gece kurban oldu.
Çâk-i çâk eyledi fürkan-ı gürûh-i â’da,
Pây-ı pür kin-i hakaretle ezildi Tâhâ,
Bağrına taş vurarak ağladı ruh-i Zehra,
Ki ciğerpâresi magdur u perişan oldu.
Bir zaman dûş-i Muhammed’de gezerdi o vücud,
Rûy-i gül-bûyini koklardı Cenab-ı Mahmud,
Şân-ı âlisini tebcil ederdi mâ’bud,
Öyle bir beyt-i Hudâ zulm ile viran oldu.
Yüz tutup leşker-i â’daya o Şâh-ı mazlûm,
Dedi ey dinini dünyaya veren kavm-i zalûm,
Daha dün terk-i cihan etti o sultan-ı ulûm,
Ne çabuk sizde iğrâz nümâyân oldu
Ceddimin dişlerini kırdınız ey kavm-i Yezid,
Mâder-i muhtereme eylediniz zulm-i şedid,
Ettiniz vâlid-i zişânımı evvelce şehid,
Bana mı şimdi aceb, növbet-i isyan oldu
Gerçi bir nefsim için arz-ı tehâyâ etmem,
Ölürüm mürtekib-i küfre müdarâ etmem,
Ah kim teşne ciğer yavrularımdan geçmem,
Bakınız güllerimin lebleri atşân oldu.
Hâşimîzâdelerin ekber-i âlî-şiyemi,
Can verip ravza-i rıdvana basınca kademi,
Dest-i â’dada neler çekti enîs-i haremi,
Darb-ı zencir ile gülşenleri al kan oldu.
Kumlu çöllerde benim ailemi yakmayınız,
Kesiniz bari beni anları ağlatmayınız,
Bu yanık sinelere tir-i bela atmayınız,
Çünkü bu âl-i Muhammed size mihman oldu..
Böyle söyler iken ol gonce-i Mahbub-i Hudâ,
Tîr-i Şimr ile hücum etti güruh-i â’da,
Aldılar orta yere sultân-ı zamanı hayfâ,
Ol zaman Kerb ü belâ saha-i tuğyan oldu.
Yetmiş üç nize vurup server-i dinin tenine,
Kan içirdi o deni Âl-i Nebi serverine,
Lutf-i ümmet bu mudur zâde-i peygamberine,
Hangi peygambere bu meretebe isyan oldu
Şimr-i mel’un dayayıp gerdenine hançerini,
Kıymadan kesti o ferzend-i Resul’ün serini,
Deşt-i gurbette kefensiz bırakıp peykerini,
Ehl-i Beytin başına âteş-i hicran oldu.
Bûsegâh-ı leb-i Zehra idi dîdar-ı Hüseyn,
Lem’a-i nûr-i hüveydâ idi dîdâr-ı Hüseyn,
Nerdesin nerde eyâ vâlid-i Kerrâr Hüseyn,
Bak senin nazlı Hüseyn’in nice kurban oldu.
Baş açık yalın ayak teşne dil nâle feza,
Kaldı piş-i esârette yetimân-ı vegâ,
Bir içim su diye feryad ediyorken zu’afâ,
Şimdi de âteş-i hicran ile sûzân oldu..
Nâle-i vâ ebetâ vâ emetâ vâ ecedâ;
Her taraftan mün’akis oluyor arş-ı Hudâ,
“Akrebu habl-i verîd”i yakıyorken bu sadâ,
Yine ol kavm-i denî zulm ile pûyan oldu.
Kimini nâkeler üstünde ururdu â’dâ,
Kimini hâk-i mezellette ederlerdi ezâ,
Kimisi hayme-i ismette edildi imhâ,
Cümle evlâd-ı Nebi, Hâk ile yeksân oldu.
Emr-i takdir diye bu mel’anete bazı avâm,
Atf-ı zulmetmekte Allah’a ederler ibrâm,
Cây-ı inkâr mı bu ey kavm-i cehûl ü zallâm,
“I’delû” âyeti her mü’mine seyyân oldu.
Hâlık-ı hayr ü şer Allah ise kul kâsibdir,
İhtiyar ile kişi hayr ü şerre talibdir,
Şerri tercih edene Zât-ı Hudâ galibdir,
Din-i İslâm bu esâs üstüne bünyân oldu.
Yıktılar kıble-i islâmı güruh-u ekfer,
Ruh-i peygamberi nalân ü hâzin eylediler,
Mâhasal taze civânân-ı Muhammed yekser,
Hedef-i neşter-i zâde-i Süfyân oldu.
Hubb-i Rahman gibidir Âl-i Muhammed hevesi,
Sabit ol emr-i muhabbette bırak pîs ü pesi,
Hânedan-ı Nebevî uğruna can ver Şemsî,
Ki bize irs-i Nebî ıtret-i Kur’ân oldu…

KADRİM OLA BERTER
Kadrim ola berter şeref-i nâd-ı Ali’den
Nusrat bulayım dembedem imdâd-ı Ali’den
Meydân-ı muhabetdeki feryâd-ı Ali’den
Dü dîde-i Zehrâ iki şehzâd-ı Ali’den
Ya rab beni dûr eyleme evlâd-ı Ali’den

HEY BE ZALİM NOLDU AHMED NESLİNE
Hey be zalim n’oldu Ahmed nesline
Gökte melek yerde insan ağladı
****
Yezidler cem olmuş mazlum üstüne
Al kanlar içinde yürek dağladı..
****
Kıydı zalim ol Muhammed nesline
Gökte melek yerde ihvan ağladı
****
Aşık Yunus şimdi ciğer dağlasın
Varıp ol Mevlaya bugün ağlasın…

GELİN EY EHLİ VEGA CUŞ EDELİM ÇAĞLAYALIM
Gelin ey ehl-i velâ cûş edelim çağlayalım
Kerbelâ fâciasın yâd ederek ağlayalım
Giyelim kisve-yi mâtem karalar bağlayalım
Matem-i Âl-i Abâ ile ciğer dağlayalım
Soldu eyvâh bugün Fâtıma gül goncaları
Öldürüldü Ali’nin gönlünün eğlenceleri
Bilmek ister misin ey ehl-i velâ n’oldu bugün
Gül-ü bağı Nebevî, ne yazık soldu bugün
O Hüseynî alıcı, işte şehit oldu bugün
Mâtem-i Âl-i Abâ ile cihan soldu bugün
Soldu eyvâh bugün Fâtıma gül goncaları
Öldürüldü Ali’nin gönlünün eğlenceleri
Hastalanmış yatıyordu ol Ali-yyi Asğar
İnliyordu bir içim su diyerek o server
Sararıp solmuş idi hayf ki o mâh-ı enver
Bir içim suyu diriğ etti o zâlim ebter
Soldu eyvâh bugün Fâtıma gül goncaları
Öldürüldü Ali’nin gönlünün eğlenceleri
Sarılıp boynuna Zeyneb dedi ey Zeyn-el Âbâ
Edeyim göz yaşım ile seni yavrum işbâ
Ağlıyor şimdi bize ruh-i cenâb-ı Zehrâ
Göğsüme koy başını ağlama ey mehlika
Soldu eyvâh bugün Fâtıma gül goncaları
Öldürüldü Ali’nin gönlünün eğlenceleri
Safder-i Kerbubelâ işte bugün oldu şehit
Gudve-yi ehl-i safâ işte bugün oldu şehit
Ziynet-i arz u semâ işte bugün oldu şehit
Muhibb-i Âl-i Abâ işte bugün oldu şehit
Soldu eyvâh bugün Fâtıma gül goncaları
Öldürüldü Ali’nin gönlünün eğlenceleri.
İçdi çün cam-ı şehâdet o Hüseyn-i yektâ
Yere düştükte başı titredi Arş-ı A’lâ
Göklere çıktı aman velvele-yi vâ veylâ
Sen de eflâke çıkar nâleni “Hazmi” şeydâ
Soldu eyvâh bugün Fâtıma gül goncaları
Öldürüldü Ali’nin gönlünün eğlenceleri

GEÇERİZ DÜNYADA CANU CANANDAN
Geçeriz dünyada cân ü cânândan
Kerbelâ’da akan kandan geçmeyiz
Geçeriz ukbâda bâg-ı cinândan
Kerbelâ’da akan kandan geçmeyiz
Kanar hâlâ kalbimizde bu yara
Hayderîyiz meyletmeyiz ağyâra
Çekseler de bizi sonunda dâra
Kerbelâ’da akan kandan geçmeyiz
Hüseyin bizim cânımız cânânımız
Hasan dahi dinimiz iymanımız
Kırılsak da pirimiz civanımız
Kerbelâ’da akan kandan geçmeyiz…

EY FATIMA EY FATIMA
Ey Fatıma ey Fatıma cah-ı sehavet ey Fatıma
Kapında miskin çağırır geçmez boğazdan Fatıma
Siz hisseniz ayırınız ben hissemi verem ona
Su ile iftar ederim hem yine niyet edem Fatıma
Su ile imsak ederim hem yine niyet edem Fatıma
Hasan Hüseyin bakıştılar gözden yaşlar akıttılar
Miskini tek doyuralım biz de yemeyiz Fatıma
Üç gün yemek yemediler taam yüzü görmediler
Halim budur demediler olmaz cihanda Fatıma
Rüştü ile hem ehl-i Hak halim yazar firak firak
Sorarsa senden bunu Hak etme şikâyet Fatıma
Ehl-i Beyt-i Mustafa’nın hâkine yüz sürmüşüm
Hamd ü lillah dü cihanda Hakkı Hak’ta kılmışam
Aşk yolunda sabr ile bir nice sırra ermişim
Mebde-i şah-ı velayettir bizim çün varımız
Hazreti Hayder-i Kerrar pirimiz sultanımız
El Mustafa Vel Murtaza vebtağuma vel Fatıma

DÜŞTÜ ÇÜN KİM KERBELA'YA GÖZLERİ
Düştü Çün Kim Kerbelaya Gözleri Şehla Hüseyn
Kainata lerze düştü dediler hep ba Hüseyin
Akdı ol dem Kerbela destinde tufan-ı bela
Al kızıl kan içre kaldı ruhları hamra Hüseyin
Her Muharrem cem olup anda güruhu aşikan
Ah u feryad eyleyüp derler kamusu ya Hüseyin
Çektiler tiğı cefayı düdmanı Hayderle
Şad olup bu vakadan hep zümre-i a’da Hüseyin
Matem-i âl-i âba çün geydi müminler siyah
Aşikan kanlar döküp çağırdılar veyla Hüseyin
Şevket ü bu vakadan kan ağlamak hengamıdır
Kerbelada oldu sergerdan kad-i bâlâ Hüseyin

CANU DİLDEN HAKTAN İSTE
Can-u dilden Hak’tan iste
Hasan, Hüseyin aşkına
Ne dileğin varsa söyle
Hasan, Hüseyin aşkına
****
Resûlüne Salât sürsen
Ravzasina yüzler sürsen
Varınıda feda kılsan
Hasan, Hüseyin aşkına
****
Ehli Beyti bilebilsek
Yollarından gidebilsek
canımızı verebilsek
Hasan, Hüseyin aşkına

ALİ ALMIŞ SANCAĞI ELİNE
Ali almış sancağını eline
Çekilip giderler mahşer yerine
Hasan’ı Hüseyin’i almış yanına
Ah ümmetüm deyü ağlar Muhammed
****
Kıyâmet kopıcak cânlar uyanır
Kâmil derviş mürşide dayanur
Yüzün yere koymuş Hakk’a yalvarur
Ah Ümmetüm deyü ağlar Muhammed
****
Uryân olmış yatar ol zaîf tenler
Sararmış benizler söylemez diller
Mahşer yerine cemolmış erenler
Ah Ümmetün deyü ağlar Muhammed
****
Yunûs eydür gelin kadrin bilelüm
Fırsat elde iken tevhîd idelüm
Rûhu için çok salâvât virelüm
Ah Ümmetüm diyü ağlar Muhammed

ABİDAN-I MUSTAFAYIZ BİZ HÜSEYNİLERDENİZ
Abidan-ı Mustafayız biz Hüseynilerdeniz,
Aşıkan-ı Murtazayız biz Hüseynilerdeniz.
Başımız top eyledik şah-ı şehidin aşkına,
Can feda-yı Kerbelayız biz Hüseynilerdeniz.
Nola mecruh eylese a’da bizim endamımız,
Mest-i sahba-yı cefayız biz Hüseynilerdeniz.
Tir-i ta’n-ı zahide kıldık hedef biz sinemiz,
Hamil-i derd u belayız biz Hüseynilerdeniz.
Ateş-i hubb-ı imamin ile yansın cismimiz,
Suz-ı aşka mübtelayız biz Hüseynilerdeniz.
Hamse-i ehl-i kisadır serde tac-ı fahrimiz,
Derviş-i bab-ı rızayız biz Hüseynilerdeniz.
Hacı Bektaş Velidir pirimiz Hilmi Dede,
Bende-i al-i abayız biz Hüseynilerdeniz.

GÖZÜM Kİ KANE BOYANDI-ZALİMLER EL VURUP
Gözüm ki kane boyandı, şarâbı neyliyeyim?
Şarâbı neyliyeyim?
Ciğer ki odlara yandı, kebâbı neyliyeyim?
Kebâbı neyliyeyim?
Açıldı mü’mine cennet
Saçıldı âleme rahmet
O günde biçare Saffet
Hisabı neyleyeyim
Hesabı neyleyeyim
zalımler el vurup sımsırı cänı rübaya-
kasd ettıler serapa evladı mustafa”ya
devran olup müsaıt ol kavmı bı hayäya
ısal olundu bıd at serhaddı ıntıhaya
kımler eder tahammül ya rab bu ıptılaya
amaç edip vucüdun bin nävek-ı kazaya
nakarat
düstü hüseyın atından sahrayı ker belaya
cıbrıl var haber ver sultanı enbıyaya
ser tacı mustafaya
eshap ve alının hep kıbar ve sügarı
bır bır kılıp önünde azmı huzürü barı
dıltenk edıp susuzluk ta arsa oldu sarı
etfal ve seyyıdanın feryad-ı bı kararı
her yüzden ettı tazyık a”davü sehrıyarı
äher cıkıp elınden dämänı ıhtıyarı
nakarat
yaran olup seraser mestı meyyı sahadet
meydanda kaldı tenha ol gevherı saadet
bu hal olup adüye sermaye-ı cesaret
etrafın aldı bırden esrar-ı pür dalälet
yetmıs ıkı yerınden mecruh olup nıhayet
bundan zıyade harbe hak vermeyıp ıcazet
nakarat