SON VURGUN
Ağla gül yaralısın, dikeninden kan damlar
Acımadan kopardı, seni çirkin adamlar
Susma desem Nafile, susacak hâlin mi var
Hep sen mi yutacaksın, hep onlar mı kusacak
Sen piyonsun onlar şah, döner büyük bir kumar
Yurdundan uzaktasın, bahçen olmuş tarumar
Kalbin yüz kez kırılmış, bakarsın durgun durgun
Bilirsin ilk değildi, yediğin bu son vurgun
Sökük bir torban vardı, içinde de hayalin
Gülerdin söyleseler böyle olacak hâlin
Bak gölgene büyüyor, küçülürken dert keder
Sen yalnızca avuç aç, melekler duâ eder
Şimdi kelam sendedir, ne istiyorsan söyle
İster dağları inlet, istersen sükût eyle
Kalbin yüz kez kırılmış, bakarsın durgun durgun
Bilirsin ilk değildi, yediğin bu son vurgun
