Harun Yöndem - Yunus İle 2022

[HARUN]

Harun Yöndem - Yunus İle 2022 - 320 Kbps + Flac
22 / 00:00:42:36 / 97,51 MB - 217,12 MB



Harun Yöndem - Yunus İle 2022 - 320 Kbps - Flac (22 / 42:36)
---------------------------------------------------------------------------------
Harun Yöndem - 01 Sözünü Bilen Kişinin  02:01
Harun Yöndem - 02 Hak Bir Gönül Verdi Bana  01:53
Harun Yöndem - 03 Dağlar ile Taşlar ile  01:24
Harun Yöndem - 04 Taştın Yine Deli Gönül  01:54
Harun Yöndem - 05 Haktan Gelen Şerbeti  01:50
Harun Yöndem - 06 Miskinlikte Buldular  01:47
Harun Yöndem - 07 Bu Dervişlik Durağı  01:31
Harun Yöndem - 08 Benim Bunda Kararım Yok  01:02
Harun Yöndem - 09 Severim Ben Seni Candan İçeri  01:40
Harun Yöndem - 10 Şol Cennetin Irmakları  02:02
Harun Yöndem - 11 İşitin Ey Yârenler  01:33
Harun Yöndem - 12 Aşkın Aldı Benden Beni  04:37
Harun Yöndem - 13 Ben Yürürüm Yana Yana  01:49
Harun Yöndem - 14 Acep Şu Yerde Varm’ola  01:34
Harun Yöndem - 15 Ben Bir Acep İle Geldim  01:17
Harun Yöndem - 16 Bir Nazarda Kalmayalım  02:01
Harun Yöndem - 17 Çıktım Erik Dalına  02:04
Harun Yöndem - 18 Ya Rab Bu Ne Derttir  02:11
Harun Yöndem - 19 Geldi Geçti Ömrüm Benim  01:40
Harun Yöndem - 20 Biz Dünyadan Gider Olduk  01:27
Harun Yöndem - 21 İlâhi Cennet Evine  01:11
Harun Yöndem - 22 Söz  03:57

Bu icerigi gorebilmeniz icin yapmaniz gerekenler:

• içeriği görmek için tesekkur butonuna tiklamaniz gerekir (Mesajin sag kosesinde)

[hak aşığı]

Teşekkür ederim Allah razı olsun Harun Kardeşim

[erkandyk23]

Paylaşım için teşekkürler. Allah razı olsun..

[menomenli]

Allah razı olsun

[Efendi]

ALLAH (C.C) razı olsun Kardeşim, sonsuz Teşekkürler.

[43Kütahya]

Allah razı olsun Emeğinize sağlık Teşekkür ederim

[hasanyöndem]

Allah razı olsun kardeşim

[kardelen01]

ALLAH (C.C) Razı Olsun kardeşim.
Paylaşım İçin Teşekkürler
Ellerinize ve  Emeklerinize Sağlık

[andrewmemut]

Allah razı olsun Emeğinize sağlık çok Teşekkür ederim

[hakansen967]

HARUN YÖNDEM-SÖZÜNÜ BİLEN KİŞİNİN
Söz ola kese savaşı, söz ola bitire başı,
Söz ola ağılı aşı bal ile yağ ede bir söz.

Sözlerini pişirgil yaramazını şaşırgil
Sözün us ile düşürgil, demegil çağ ede bir söz.

Gel ahi ey şehriyari sözümüzü dinle bari,
Hezar gevher ve dinarı kara toprağ ede bir söz.

Kişi bile söz demini, demeye sözün kemini,
Bu cihan cehennemini sekiz uçmağ ede bir söz,

Yüri yürü yolun ile, gafil olma bilin ile,
Key sakın key dilin ile, canına dağ ede bir söz.

Yunus imdi söz yatından, söyle sözü gayetinden,
Key sakın o şah katından seni ırağ ede bir söz.

HARUN YÖNDEM-HAK BİR GÖNÜL VERDİ BANA
Hak bir gönül verdi bana,
Ha demeden hayran olur.
Bir dem gelir şâdân olur,
Bir dem gelir giryân olur.
Bir dem sanasın kış gibi,
Şol zemheri olmuş gibi.
Bir dem beşaretten doğar,
Hoş bağ ile bostan olur.
Bir dem gelir söyleyemez,
Bir sözü şerh eyleyemez.
Bir dem dilinden dürr döker,
Dertlilere derman olur.
Bir dem çıkar Arş üzere,
Bir dem iner taht-es serâ
Bir dem sanasın katredir,
Bir dem taşar umman olur.
Bir dem dev olur ya peri,
Viraneler olur yeri.
Bir dem uçar Belkıs ile,
Sultan-ı ins û can olur.
Bir dem varır mescitlere,
Yüz sürer orda yerlere.
Bir dem varır deyre girer,
İncil okur ruhban olur.
Bir dem gelir İsa gibi,
Ölmüşleri diri kılar.
Bir dem girer kibr evine,
Firavun’la Haman olur.
Bir dem döner Cebrail’e,
Rahmet saçar her mahfile.
Bir dem gelir gümrah olur,
Miskin Yunus hayran olur.

HARUN YÖNDEM-DAĞLAR İLE TAŞLAR İLE
Dağlar ile, taşlar ile,
Çağırayım Mevlâm seni.
Seherlerde kuşlar ile,
Çağırayım Mevlâm seni.
Su dibinde mâhi ile,
Sahralarda âhu ile,
Abdal olup ya hû ile,
Çağırayım Mevlâm seni.
Gökyüzünde İsa ile,
Tur dağında Musa ile,
Elindeki âsa ile,
Çağırayım Mevlâm seni.
Derdi öküş Eyyûb ile,
Gözü yaşlı Yakup ile,
Ol Muhammed mahbûb ile,
Çağırayım Mevlâm seni.
Bilmişim dünya hâlini,
Terk ettim kıyl-ü kâlini,
Baş açık, ayak yalın,
Çağırayım Mevlâm seni.
Yunus okur diller ile,
Ol kumru bülbüller ile,
Hakk’ı seven kullar ile,
Çağırayım Mevlâm seni.

HARUN YÖNDEM-TAŞTIN YİNE DELİ GÖNÜL
Taştın yine deli gönül, sular gibi çağlar mısın?
Aktın yine kanlı yaşım, yollarımı bağlar mısın?
N’idem elim ermez yare, bulunmaz derdime çare.
Oldum ilimden avare, beni bunda eğler misin?
Yavı kıldım ben yoldaşı, onulmaz bağrımın başı,
Gözlerimin kanlı yaşı, ırmak olup çağlar mısın?
Ben toprak oldum yoluna, sen aşuru gözetirsin,
Şu karşıma göğüs geren, taş bağırlı dağlar mısın?
Harami gibi yoluma, aykırı inen karlı dağ,
Ben yârimden ayrı düştüm, sen yolumu bağlar mısın?
Karlı dağların başında, salkım salkım olan bulut,
Saçın çözüp benim için, yaşın yaşın ağlar mısın?
Esridi Yunus’un canı, yoldayım illerim hani?
Yunus düşte gördü seni, sayrı mısın, sağlar mısın?

HARUN YÖNDEM-HAKTAN GELEN ŞERBETİ
Hak’tan gelen şerbeti içtik Elhamdülillah,
Şol kudret denizini geçtik Elhamdülillah,
Şu karşıki dağları, meşeleri, bağları,
Sağlık safalık ile aştık Elhamdülillah,
Kuru idik yaş olduk, ayak idik baş olduk,
Kanatlandık kuş olduk uçtuk Elhamdülillah,
Vardığımız illere, şu safa gönüllere,
Baba Tapduk manasın saçtık Elhamdülillah,.
Beri gel barışalım, yad isen bilişelim,
Atımız eğerlendi eştik Elhamdülillah,
İndik Rum’u kışladık, çok hayır şer işledik,
Uş bahar geldi geri göçtük Elhamdülillah,
Dirildik pınar olduk, irkildik ırmak olduk,
Aktık denize dolduk, taştık Elhamdülillah,
Taptuk’un tapusunda, kul olduk kapısında,
Yunus miskin çiğ idik, piştik Elhamdülillah,

HARUN YÖNDEM-MİSKİNLİKTE BULDULAR
Miskinlikte buldular, Kimde erlik var ise.
Merdivenden ittiler, Yüksekten bakar ise.
Gönül yüksekte gezer, Daima yoldan azar,
Dış yüzüne o sızar, İçinde ne var ise.
Gönül Calabın tahtı, Çalap gönüle baktı.
İki cihan bedbahtı, Kim gönül yıkar ise.
Ak sakallı pir hoca, Hiç bilmez ki hal nice?
Emek vermesin hacca, Bir gönül yıkar ise.
Sağır işitmez sözü, Gece sanar gündüzü.
Kördür münkirin gözü, Âlem münevver ise
Sen sana ne sanırsan, Ayrugada onu san.
Dört kitabın manası, Budur eğer var ise.
Bildik gelenler geçmiş, Konanlar geri göçmüş.
Aşk şarabından içmiş, Kim mana duyar ise.
Yunus yoldan ırmasın, Yüksek yerde durmasın.
Sinle sırat görmesin, Sevdiği didar ise.

HARUN YÖNDEM-BU DERVİŞLİK DURAĞI
Bu dervişlik durağı bir acayip duraktır,
Derviş olan kişiye evvel dirlik gerektir.
Çün onda dirlik ola, Hak ile birlik ola,
Varlığı elden koyup, ere kulluk gerektir.
Kulluk eyle erene, bakıp Hakkı görene,
Senden haber sorana, çok miskinlik gerektir.
Miskin olagör bari benlikden ırak yürü,
Gönlünde benlik olan dervişlikten uzaktır
Hak ere benim dedi, varlığın erde kodu,
Erenlerin himmeti yerden göğe direktir.
Bu dervişlik beratın okumadı müftüler,
Onlar ne bilsin onu bu bir gizli varaktır
Yunus sen arif isen, anladım bildim deme,
Tut miskinlik eteğin, ahir sana gerektir.

HARUN YÖNDEM-BENİM BUNDA KARARIM YOK
Benim burda kararım yok, ben bunda gitmeye geldim,
Bezirganım metaım çok, alana satmaya geldim.
Ben gelmedim davi için, benim işim sevi için,
Dostun evi gönüllerdir, gönüller yapmaya geldim.
Dost esriği deliliğim, aşıklar bilir neliğim,
Devşirerek ikiliğim, birliğe yetmeye geldim.
Ol padişah ben kuluyum, dost bahçesi bülbülüyüm,
Ol hocamın bahçesinde şad olup ötmeye geldim.
Yunus Emre aşık olmuş, maşuka derdinden ölmüş,
Gerçek erin kapısında ömrüm harc etmeye geldim.

HARUN YÖNDEM-SEVERİM BEN SENİ CANDAN İÇERİ
Severim ben seni candan içeri,
Yolum ötmez bu erkandan içeri.
Nereye bakar isem dopdolusun,
Seni kanda koyam benden içeri.
O bir dilberdürür yoktur nişanı,
Nişan olur mu nişandan içeri.
Beni bende demem, bende değilim,
Beni benden alana ermez elim,
Kadem kim basa sultandan içeri.
Tecelliden nasib erdi kimine,
Kiminin maksudu bundan içeri.
Kime didar gönünden şule değse,
Onun şulesi var günden içeri.
Senin aşkın beni benden alıptır,
Ne şirin dert bu dermandan içeri.
Şeriat, tarikat yoldur varana,
Hakikat, marifet, andan içeri.
Süleyman kuş dilin bilir dediler
Süleyman var Süleyman’dan içeri.
Unuttum, din diyanet kaldı benden.
Bu ne mezhepdürür dinden içeri.
Dinin terkedenin küfürdür işi,
Bu ne küfürdür imandan içeri.
Geçer iken Yunus şeş oldu dosta,
Ki kaldı kapıda andan içeri.

HARUN YÖNDEM-ŞOL CENNETİN IRMAKLARI
Şol cennetin ırmakları akar Allah deyu deyu
Çıkmış İslâm bülbülleri öter Allah deyu deyu
Salınır Tûbâ dalları Kur’ân okur hem dilleri
Cennet bağının gülleri kokar Allah deyu deyu
Kimi yiyip kimi içer hep melekler rahmet saçar
İdris Nebi hulle biçer biçer Allah deyu deyu
Hep nurdandır direkleri gümüştendir yaprakları
Uzandıkça budakları biter Allah deyu deyu
Aydan aydındır yüzleri şekerden tatlı sözleri
Cennette huri kızları gezer Allah deyu deyu
Hakk’a âşık olan kişi akar gözlerinin yaşı
Pür-nûr olur içi dışı söyler Allah deyu deyu
Ne dilersen Hak’dan dile kılavuz ol doğru yola
Bülbül âşık olmuş güle öter Allah deyu deyu
Açıldı gökler kapısı rahmetle doldu hepisi
Sekiz cennetin kapısı açar Allah deyu deyu
Rıdvandürür kapı açan hulle donlarını biçen
Kevser şarabını içen konar Allah deyu deyu
Miskin Yunus var yârına koma bugünü yarına
Yarın Hakkın didarına varır Allah deyu deyu

HARUN YÖNDEM-İŞİTİN EY YARENLER
İşitin ey yârenler, Kıymetli nesnedir aşk.
Değmelere bilinmez, Hürmetli nesnedir aşk.
Hem cefadır hem safa, Hamza’yı attı Kaf’a.
Aşk iledir Mustafa, Devletli nesnedir aşk.
Dağa düşer kül eyler, Gönüllere yol eyler.
Sultanları kul eyler, cür’etli nesnedir aşk.
Kime ki aşk vurdu ok Gussa ile kaygu yok.
Feryâd ile âhı çok, Firkatlı nesnedir aşk.
Denizleri kaynatır, Mevce gelir oynatır.
Kayaları söyletir, Kuvvetli nesnedir aşk.
Âkilleri şaşırır, Deryalara düşürür.
Nice ciğer pişirir, Key odlu nesnedir aşk.
Miskin Yunus n’eylesin Derdin kime söylesin?
Varsın dostu toylasın, Lezzetli nesnedir aşk.

HARUN YÖNDEM-AŞKIN ALDI BENDEN BENİ
Aşkın aldı benden beni, bana seni gerek seni,
Ben yanarım dünü günü, bana seni gerek seni,
****
Ne varlığa sevinirim, ne yokluğa yerinirim,
Aşkın ile avunurum, bana seni gerek seni,
****
Sofilere sohbet gerek, ahilere Ahret gerek,
Mecnunlara Leyla gerek, bana seni gerek seni,
****
Yunusdurur benim adım, gün geçtikçe artar odum,
İki cihanda maksudum, bana seni gerek seni,

HARUN YÖNDEM-BEN YÜRÜRÜM YANA YANA
Ben yürürem yâne yâne aşk boyadı beni kâne
Ne âkilem, ne divâne gel gör beni aşk n’eyledi
Gâh eserim yeller gibi gâh tozarım yollar gibi
Gâh coşarım seller gibi gel gör beni aşk n’eyledi
Akar sularım çağlarım dertli ciğerim dağlarım
Şeyhim anuban ağlarım gel gör beni aşk n’eyledi
Ya elim al kaldır beni ya vaslına erdir beni
Çok ağlattın güldür beni gel gör beni aşk n’eyledi
Ben yürürüm ilden ile şeyh sorarım dilden dile
Gurbette halim kim bile gel gör beni aşk n’eyledi
Mecnun oluban yürürüm ol yâri düşte görürüm
Uyanıp melül olurum gel gör beni aşk n’eyledi
Miskin Yunus biçareyim baştan ayağa yâreyim
Dost elinden avareyim gel gör beni aşk n’eyledi

HARUN YÖNDEM-ACEP ŞU YERDE VARMOLA
Acep şu yerde var m’ola, şöyle garip bencileyin,
Bağrı başlı, gözü yaşlı, şöyle garip bencileyin,
Gezdim Rum ile Şam’ı, yukarı illeri kamu,
Çok istedim bulamadım, şöyle garip bencileyin,
Kimseler garip olmasın, hasret oduna yanmasın,
Hocam kimseler duymasın, şöyle garip bencileyin,
Söyler dilim, ağlar gözüm, gariplere göynür özüm,
Meğer ki gökte yıldızım, şöyle garip bencileyin,
Nice bu dert ile yanam, ecel ere bir gün ölem,
Meğerki sinimde bulam, şöyle garip bencileyin,
Bir garip ölmüş diyeler, üç günden sonra duyalar,
Soğuk su ile yuyalar, şöyle garip bencileyin,
Hey Emre’m, Yunus biçare, bulunmaz derdine çare,
Var şimdi gez şardan şara, şöyle garip bencileyin,

HARUN YÖNDEM-BEN BİR ACEP İLE GELDİM
Ben bir acep ile geldim, kimse halim bilmez benim,
Ben söylerim, ben dinlerim, kimse dilim bilmez benim.
Benim dilim kuş dilidir, benim ilim dost ilidir,
Ben bülbülüm, dost gülümdür, bilin gülüm solmaz benim.
O dost bana gelsin demiş, sundum kadeh alsın demiş,
Aldım kadeh, içtim şarap, ayrık gönlüm ölmez benim.
Ne durum var, ne durağım, hiç yerde yoktur kararım,
Hakk’a münacat etmeğe, belli yerim olmaz benim.
Sor durduğum yeri bana, gelirsen gösterem sana,
Bir zerrece Hak’tan ayrı, gözüm nesne görmez benim.
Tur dağında bir tecelli, gör Musa’ya neler kıldı,
Yunus der ki: Hak katında sözüm geri kalmaz benim.

HARUN YÖNDEM-BİR NAZARDA KALMAYALIM
Bir nazarda kalmayalım gel dosta gidelim gönül
Hasret ile ölmeyelim gel dosta gidelim gönül
Gel gidelim can durmadan suret terkini urmadan
Araya düşman girmeden gel dosta gidelim gönül
Terk edelim ili şarı dost için kılalım zarı
Ele geçirelim yâri gel dosta gidelim gönül
Bu dünyaya kanmayalım fanidir aldanmayalım
Bir iken ayrılmayalım gel dosta gidelim gönül
Biz bu cihandan geçelim ol dost iline uçalım
Arzu hevadan geçelim gel dosta gidelim gönül
Kılavuz olgıl sen bana yönelelim dosttan yana
Bakmayalım önden sona gel dosta gidelim gönül
Bu dünya olmaz payidar aç gözünü canın uyar
Olgıl bana yoldaş u yâr gel dosta gidelim gönül
Ölüm haberi gelmeden ecel yakamız almadan
Azrail hamle kılmadan gel dosta gidelim gönül
Gerçek erene varalım Hakk'ın haberin soralım
Yunus Emre'yi alalım gel dosta gidelim gönül

HARUN YÖNDEM-ÇIKTIM ERİK DALINA
Çıktım erik dalına, anda yedim üzümü,
Bostan ıssı kakıdı, der ne yersin kozumu.
Uğruluk yaptı bana bühtan eyledim ona
Çerçi de geldi aydır hani aldın gözgünü
Kerpiç koydum kazana poyraz ile kaynattım
Nedirdiye sorana bandım verdim özünü
İplik verdim çulhaya sarıp yumak etmemiş
Becit becit ısmarlar, gelsin alsın bezini
Bir serçenin kanadın, kırk katıra yüklettim
Çifti dahi çekmedi, şöyle kaldı kazını
Bir sinek, bir kartalı salladı vurdu yere
Yalan değil gerçektir, ben de gördüm tozunu
Bir küt ile güreştim, elsiz ayağım aldı
Güreşip basamadım göyündürdü özümü
Kaf Dağından bir taşı şöyle attılar bana
Öğlelik yola düştü, bozayazdı yüzümü
Balık kavağa çıkmış zift turşusun yemeğe
Leylek koduk doğurmuş, baka şunun sözünü
Gözsüze fısıldadım sağır sözüm işitmiş
Dilsiz çağırıp söyler dilimdeki sözümü
Bir öküz boğazladım kakladım sere kodum
Öküz ıssı geldi der boğazladım kazımı
Bundan da kurtulmadım nideyim bilemedim
Bir çerçi de geldi der kanı aldın gözgümü
Tosbağaya sataştım gözsüz sepek yoldaşı
Sordum sefer nereye Kayseri'ye âzimi
Yunus bir söz söylemiş, hiçbir söze benzemez
Münafıklar elinden örter mana yüzünü

HARUN YÖNDEM-YA RAB BU NE DERTTİR
Ya Rab bu ne derttir derman bulunmaz
Ya bu ne yaradır zahmi belirmez
Benim garip gönlüm aşktan usanmaz
Varıp aşka düşer hiç bana dönmez
Döner gönlüm bana öğüt verir çok
Aşık olan gönül aşktan usanmaz
Aşk pazarıdır bu canlar satılır
Satarım canımı hiç kimse almaz
Âşık bir kişidir bu dünya malın
Ahiret korkusun bir pula saymaz
Bu dünyada ol ahiretten içeri,
Âşık’ın yeri var kimesler bilmez.
Âşık öldü diye sala verirler,
Ölen hayvan olur âşıklar ölmez.
Beyim âşık isen sen var yoluna
Burda başlar yiter kanlar sorulmaz.
Erenler meydanı Arştan uludur
Sıdk ile geleni mahrum dönülmez.
Yunus bir tevhide gark oldu gitti,
Geri gelmekliğe aklı dirilmez.

HARUN YÖNDEM-GELDİ GEÇTİ ÖMRÜM BENİM
Geldi geçti ömrüm benim, şu yel esip geçmiş gibi.
Hele bana şöyle geldi, şu göz yumup açmış gibi.
İşbu söze Hak tanıktır, bu can gövdeye konuktur,
Bir gün ola çıka gide, kafesten kuş uçmuş gibi.
Miskin Âdem oğlanını, benzetmişler ekinciye,
Kimi biter, kimi yiter, yere tohum saçmış gibi.
Bu dünyada bir nesneye, yanar içim, göynür özüm,
Yiğit iken ölenlere, gök ekini biçmiş gibi.
Bir hastaya vardın ise, bir içim su verdin ise,
Yarın anda karşı gele, Hak şarabın içmiş gibi.
Bir miskini gördün ise, bir eskice verdin ise,
Yarın anda sana gele Hak libasın biçmiş gibi
Yunus Emre bu dünyada iki kişi kalır derler,
Meğer Hızır İlyas ola abıhayat içmiş gibi.

HARUN YÖNDEM-BİZ DÜNYADAN GİDER OLDUK
Biz dünyadan gider olduk, kalanlara selam olsun,
Bizim için hayır dua kılanlara selam olsun.
Ecel büke belimizi, söyletmeye dilimizi,
Hasta iken halimizi soranlara selam olsun.
Tenim ortaya açıla yakasız gömlek biçile,
Bizi bir asan vech ile yuyanlara selam olsun.
Sala verin kasdımıza gider olduk dostumuza,
Namaz için üstümüze duranlara selam olsun.
Eceli gelenler gider hepsi gelmez yola gider
Bizim halimizden haber soranlara selam olsun
Derviş Yunus söyler sözü, yaş doludur iki gözü
Bilmeyen ne bilsin bizi, bilenlere selam olsun.

HARUN YÖNDEM-İLAHİ CENNET EVİNE
İlahi cennet evine girenlerden eyle bizi
Yarın anda cemalini görenlerden eyle bizi
Mahşerde halk ola hayran çok yürekler ola püryan
Arşın gölgesinde seyran edenlerden eyle bizi
Bu dünyanın cefası çok kimi aç gezer kimisi tok
Şol mizanda sevabı çok olanlardan eyle bizi
Bakma dünyanın varına düşüp daim Hak yoluna
Beratını sağ eline alanlardan eyle bizi
Mü’minlere rahmet ola münafıklar mahrum kala
Yunus gider doğru yola gidenlerden eyle bizi.

HARUN YÖNDEM-SÖZ
Sözünü bilen kişinin yüzünü ağ ede bir söz
Sözü pişirip yiyenin işini sağ ede bir söz
****
Söz ola kese savaşı, söz ola kestire başı,
Söz ola ağılı aşı bal ile yağ ede bir söz.
****
Kişi bile söz demini, demeye sözün kemini,
Şu cihan cehennemini sekiz uçmağ ede bir söz,
****
Yunus şimdi söz yatından, söyle sözü gayetinden,
Çok sakın o şah katından seni ırağ ede bir söz.