DİLEKÇE
Rüzgâr eserken hasret tepelerimde,
İçimde ah,dilimde figan var!.
Hüzün yağmurları düşerken,hazan mevsiminde;
Kalbimde sızı,gözümde yaş var…
Seher vakti,gezinirken hasret sinesinde,
Dudaklarımda hece hece ismin var.
Ey güneş!Ağardın da gökyüzünde,
Yüreğimde yangınlar var…
Sana çıkar tüm yolları,
Menzilinde aşkın var.
Gel gör şu aşığı;
Aklında Sen,fikrinde Sen var.
Gözlerimi gözlerime yasakladığından beri;
Her gece bu aşkı bu şehre,bulutlar ağlar…
Ferhat’ım bu aşka düştüğümden beri;
Dağları değil,gönlümü deldim Esmer Bahar
Gündüzlerim,özleminle dolar.
Geceyi,sorma ey Can!
İçimde bir çocuk ağlar;
Günleri gariplik,anları hüsran!..
Ruhum sana kelepçeli,aklım firarda;
Sensizlikle eritir beni.
Ayrılık seni benden alan eşkıya…
Gel de topla şu bedenimi.
Sanadır yar,bu dilekçe:
Kalemi gül,kâğıdı gül;
Sensizlik tek gerekçe…
Özlemini taşır gönül.
Ayrılıklardan,sana yollar derilsin de
Şu özleme bir ara verilsin.
Sevdam gezinsin gönül hanende,
Bu kez de kavuşmalar sevinsin.
Ah Keşke;
Bir ânıma düşseydi o kara gözlerin,
Kapar mıydım gözlerimi?
Kıskanırım yıllardır Ebu Mahsure’yi;
Okşasaydın saçlarımı,
Keser miydim bir telini?
Ahsen Hesna(edra sukeyna)
