BEBEĞİM
Yaz ellerine bebeğim
Göz bebeğine göz bebeğine
Zulmün kara günlerini
Yaz belleğine yaz belleğine
Kundağında gül bebeğim
Kar çiçeğine kar çiçeğine
Sarsın seni yüce eller
Nur gömleğine nur gömleğine
Şeyh Yasin’e bak bebeğim
Eylemlerine eylemlerine
Aldanma asrın tağuti
Söylemlerine söylemlerine
Yetiş bebeğim son Nebi’nin
Erdemlerine erdemlerine
Yürü bebeğim Saidlerin
Özlemlerine özlemlerine
Adınla büyü bebeğim
Adın şehadet adın şehadet
Yolunda yürü bebeğim
Yolun şehadet yolun şehadet
ŞİİR–1-
Ey yüzünü ay ışığı çizmiş çocuk, Alnı başlanmamış bir defter, Bakışları bembeyaz bir gökyüzü olan
Birgün elin kalem tutunca, yazacaksın yazını toz duman içinde, Karanlık kadınları
Sevgisizlikten üşüyen anneleri, kanserli bir serçenin yavaş yavaş tükenişini, daha kirletilmemiş sözcükler
Düzgün olmayan kelimeler, Çocukların mahzunluğunu balkonlarda, acıdan dağıtılan güneşleri
Bilirim, Ölümler hep sana kalır, hep yorgun bakan anne kucaklarına, esirgenmiş düşleri yazacaksın
Burada güneşin uykulara doğduğu yerde
ŞİİR–2-
Bilirim, Bilirim, ölümler hep sana kalır, hep yorgun bakan anne kucaklarına
Esirgenmiş düşleri yazacaksın, Başka kardeşlerinide unutma!
Yuvası yağmalanmışları, ellerinden katıksız ekmeği alınmışları, Sonra kurşun yemişleri
Birgün elin kalem tutunca yazacaksın değil mi? Yaz ki alınlarında ihanet, secdeleri altında
Kıbleleri kadına, dolara endeksli beyler, utanır be çacuk, bir gün utanır elbet
Ey yüzünü ay ışığı çizmiş çocuk, Gönül bağladım sana
Sen ki kör, sağır, dilsiz olma, hainlikler karşısında
Onları yazacaksın değil mi? Kalem tutunca!!
