BİLAL
Yine dağların sevdası düştü yüreğime anne, Kurşunların sevdası
Zulümlerden bıktım usandım, yüreğim kanıyor anne
Kara bulutlar bir sağanaktır tutturmuş gider
Dünya zulüm, zulüm kokar anneBir bahar düşlüyorum anne,
Gözlerimiz güneşe doymuş ışıl ışılŞehadet rüzgârına kapıldık,
Yüreğim göçüyor anneBu savaş bitecek! Bu savaş bitecek!
Hem de karanlığa kalmadan anne...
Kanlı gömleğimi göğsüne basıp
Tağuta lanet okursun ağlarsın ana
Yürekler avuçta dağlara çıkıp
Şehid şehid vardık düşman üstüne ana
Bilal öldü derler ise sakın inanma ana
Bil ki ben şehid olmuşum şehitler ölmez ana
Şehitler ölmez ana
Şarapnel altında kurşun altında
Tekbir getiririz marşlar söyleriz ana
Şafakla birlikte düşman üstüne
Cehennem ateşi olur yağarız ana
Dağlardan dünya bir başka görünür
Ölüm korkusu gözümden silinir ana
Her şehidin kanı bir lale olmuş
Haydi, sende katıl bize katıl der bana
Ve 29 Ekim 1987, Bilal de canevinden vurulduyaprak yaprak düştü,
Şehid kanlarının karıştığı toprağagörün dağlar!
Görün nasıl döne döne savaşıldığını görün sözlerinde duranları
ve sonrakilerin nasıl sözlerinde durduklarını...
