Gökmen & Ahmet Bozkuş - Tarihin En Hazin Bestesi Çanakkale 2013 nette ilk

[Mehmedim]

Ahmet Bozkuş - Gökmen - Tarihin En Hazin Bestesi Çanakkale 2013 320 Kbps
9 / 00:00:53:08 / 121,61 MB



Ahmet Bozkuş - Gökmen - 1 Bismillah (04:58)
Ahmet Bozkuş - Gökmen - 2 Veresiye Defteri (06:56)
Ahmet Bozkuş - Gökmen - 3 Baban Gelirse (06:57)
Ahmet Bozkuş - Gökmen - 4 Birkaç Kurabiye (07:32)
Ahmet Bozkuş - Gökmen - 5 Mektup (06:46)
Ahmet Bozkuş - Gökmen - 6 Ben Şehit (04:19)
Ahmet Bozkuş - Gökmen - 7 Sevgili Nerede (06:58)
Ahmet Bozkuş - Gökmen - 8 Çanakkale Şehitlerine (05:04)
Ahmet Bozkuş - Gökmen - 9 Dı Nav Çanakkaleye (03:33)

Bu icerigi gorebilmeniz icin yapmaniz gerekenler:

• içeriği görmek için tesekkur butonuna tiklamaniz gerekir (Mesajin sag kosesinde)

[kardelen01]

Allah (C.C.) Razı Olsun Kardeşim.
Ellerinize ve emeklerinize sağlık

[Efendi]

emegine sonsuz saygilar kardesim sagolasin.

[narli]

emeginize saglik tskler kardes.

[Cancazım]

Paylaşım için teşekkürler ALLAH(c.c) razı olsun
>>>susuz.yürek<<< kardeşim  ellerine emeğine sağlık..

[KurbanAmca]

Paylaşım için teşekkürler kurban Allah razı olsun...

[Fedakar]

Cok tesekkür ederim abi.

[diamon63]

Allah (C.C.) Razı Olsun Kardeşim.
Ellerinize ve emeklerinize sağlık

[mmmutlu93]

ﷲ razı olsun.

[hak aşığı]

Teşekkür ederim ALLAH razı olsun

[erten86]

Allah (C.c.) Tüm Müslümanlardan Razı Olsun İnşaallah...

[hasanyöndem]

Emeği geçenlerden Allah razı olsun

[hakansen967]

BABAN GELİRSE
Telli turnam kışta mısın haber gelmez yasta mısın eller sılasına döndü yoksa başın darda mısın?
Cevdet amca ayakkabıcılık yapan bir ihtiyardır.Bize anlatacak çok şeyi vardır.Söz Çanakkale'ye gelince yutkunur,gözünde belirir inci inci yaşlar.Bir derin nefes alır,anlatmaya başlar.Babası Çanakkale'ye giden bir vatan evladıdır.Hafız Ali kahraman babasının adıdır.O gittiğinde Çanakkale'ye Cevdet amca daha doğmamış bir bebektir.Babası gittikten iki ay sonra dünyaya gelecektir.Ne yüzünü görür,ne de resmini.Her daim annesinin dilinden duyar ismini.O yıllar zor yıllardır.İşgal,savaş ve sonrası.Hep ekmek uğruna çalışılan yıllardır.Üstelik bir babası da yoktur Cevdet amcanın.Cepheye gideli yıllar olmuştur.İçinde büyüttüğü bir gün çıkar gelir çiçekleri de artık solmuştur.Ama annesi her gün her an öyle sabırla bekler durur.Bir gün kapı çalınacak.Baba gelecek.Annesi bekler.Ümitle bekler.Sabırla bekler vefayla bekler.Oğlum ben çarşıya gidiyorum baban gelirse koş gel hemen beni çağır.Oğlum ben çeşmeye gidiyorum bak unutma baban gelirse beni hemen çağır.Oğlum ben teyzene gidiyorum bak unutma baban gelirse baban gelirse.Ama gelmez.Anne bekler ama gelmez.Yıllarca bekler bir haber bir selam bir müjde bekler.Bir gün çeşmede bir gün çarşıda bir gün teyzesinde oğlu koşarak gelecek anne babam geldi diyecek.Ama gelmez.Aradan yıllar geçer.Cevdet amca büyür kendine bir dükkan açar.Annesi bir yere gideceği zaman bastona yaslanır.Dükkana kadar gelir,oğlum ben filanca yere gidiyorum unutma beni hemen çağır baban gelirse.Ama gelmez işte.Günler geçer zaman geçer vade dolar annesi son nefesini vermek üzere nefes azalır zaman daralır dualar okurken yanında evlatları annesi Cevdet amcaya seslenir.Oğlum baban gelirse söyle annem seni hep bekledi de.Son nefesini verecektir.Emanet teslim edilecektir.Annesi birden doğrulur kapıya bakar hoşgeldin bey hoşgeldin.
Yanarım senin derdinle günler bezenmiş rengine seher vakti gel benimle sevdan düştü yüreğime
Telli turnam kışta mısın haber gelmez yasta mısın eller sılasına döndü yoksa başın darda mısın?

BEN ŞEHİT
İman dolu göğsümüzden korktu düşman geldi dize şimdi kutlu bir müjde var ötelerden gelen bize
Çanakkale Çanakkale selam olsun istikbale Çanakkale Çanakkale can verdik biz istiklale.
Ben Ahmet.Kavruk yüzümden kara gözümden yanık sözümden Çukurova'nın güneşi mesuldür.Kara şalvarımla geldim ceplerimde buğday tanesi.Bir de annemin duasıyla geldim.Babamın haberi yok abiler.Onu gönderdiğimiz cephenin adını unuttum.Çok zaman oldu.
Ben Hasan.Tam mevsimiydi denizin balığın ve rüzgarın.Denizimiz kara tenimiz sarı çakır gözlüm diye severdi annem beni.Çakır gözlüm diye uğurladı.Bu sene de rahat etsin hamsiler.Doyasıya gezsinler.Şimdi vira Bismillahımız Çanakkale'dir abiler.
Ben Ömer kardeşim Feyzi'yle beraber geldik abiler.Ben okulu yarım bıraktım o düğününü.Nasıl da kıpır kıpırdık bir görseniz.Diyarbakır duyuyordu sesimizi.Haykırıyorduk kol kola.Tiz ava tiz ava.Sonra birden karardı hava.Düşman dediler yürüdük yürüdük abiler.Ne tren vardı ne de at.Yürüdük kaç gün kaç yüz saat.
Ben Hikmet.Yaşım o kadar da küçük değil abiler.Zaten nüfusa küçük yazdırmış bizimkiler.Eğer jilet bulsaydım çoktan çıkardı bu bıyıklar.Hiç öyle tıfıl demeyin boşuna.İki haftaya uzarım geçerim tüfeğin boyunu.
Ben Seyfullah Tıp Fakültesinden geldik 45 arkadaşla.Sorarsınız bilirim.Daha alan seçmedik abiler.Nasıl kitap taşıdıysak memleket için silah da taşırız evvelallah.
Ben Urfa'lı Mehmet.Ben İzmir'li Rıza.Ben Kerkük'lü Hüseyin.Ben Malatya'lı İsmail.Ben Üsküp'lü Cemil.Ben Sivas'lı Fatih.Ben şehit adım belki yazar belki yazmaz mezar taşımda.Kaç kişiyiz burada bilemem benim yaşımda.Ben şehit yanyana düştük toprağa 250.000 yiğit.Sorduk birbirimize.Öldük mü şimdi.Ölmek buysa yaşamak neydi ki dedi filozof Ali.Bir görseydiniz bizdeki o hali.Düğün yerindeydik sanki.Bayram gününde bir dağın arkasında bir dünyanın önünde bir can ne ki bin canımız olsa feda üzülmeyin abiler biz üzülmedik acı duymadık acıkmadık kanlı gömleğimizle yanyana yatıyoruz Adana'lı Diyarbakır'lı Rize'li memleket muhabbeti şimdi bitti.Anladık ki hepimiz aynı memleketliymişiz.Anladık ki hepimiz ezelden kardeşmişiz.Yerimiz yurdumuz belli abiler.Biz hepimiz vurulduğumuz yerdeyiz.Çanakkale'deyiz.
Ölümden korkmak da neymiş düğün bize bayram bize şehadeti kapmışız biz gayrısından ne gam bize
Çanakkale Çanakkale selam olsun istikbale Çanakkale Çanakkale can verdik biz istiklale.

BİR YİĞİT GURBETE GİTSE

VERESİYE DEFTERİ
Haberler geliyor İstanbul'a,her yanda bir heyecan var,bir anne evladını uğurluyor,bir çocuk babasını.Bir bir boşalıyor sınıflar.Ziller boş koridorlara çalıyor.Cıvıltıları kesiliyor mekteplerin.Düşman bir yara açmış bağrında memleketin.İstanbul'da bir sabah vakti yola çıkıyor Ahmet Rıfkı.Çantasında notları,tebeşir kokan umutları.Yürüyor giriyor sınıfa.Çocuklar sınıfta ama tek hareket yok.Herkesin yüzü mahzun.Herkeste bir durgunluk.Selam veriyor Ahmet Rıfkı alan yok.Ayağa bile kalkmıyor çocuklar.Şaşırıyor Ahmet Rıfkı.Olmazdı bu çocukların saygıda kusuru.Diziliyor zihnine bir sürü soru ve soruyor merakla.Nedir bu hal evlatlarım,lütfen bir cevap veriniz bu suskunluğa bu durgunluğa bir sebep gösteriniz.Muallim bey diyor bir ses,mektebimizden mahallemizden Çanakkale'ye gönüllü gitti herkes.Oysa hala buradasınız siz.Yaşımız tutsa biz de gitmek isteriz.Yutkunuyor Ahmet Rıfkı.Evlatlarım sizlerin ihtiyacı olan talim ve terbiyedir,ben bunu sizlere veremiyor muyum diye sorunca titreyen bir sesle Ahmet Rıfkı ayağa kalkıyor bir çocuk=Muallim bey memleket elden giderse sizin verdiğiniz talim ve terbiyenin ne ehemmiyeti kalır söyler misiniz.Susuyor Ahmet Rıfkı.Bir volkan kıpırdıyor içinde.NBu çocuklar bu aslan parçaları bu vatan sevgisinin gül goncaları bu cennet şehir aklından geçiyor bir bir.Gitmek düşüyorsa bana giderim diyor Ahmet Rıfkı.Bir dilekçe yazıyor okuluna ve vedalaşıyor okuluyla evlatlarıyla.Sonra annesi Ayşe Hanıma gidip durumu anlatıyor helallik alıp öpüyor ellerini.Sonra mahallenin bakkalı Selahattin amcaya uğruyor.Selahattin amca ben gidiyorum benim yokluğumda annemi iaşesiz bırakma.Ne ihtiyacı olursa ver.Ben dönünce borcumu öderim diyor ve gidiyor ardında annesini evlatlarını okulunu bırakıp ardına bakmayı ar sayıp gidiyor,kendinden öncekiler kendinden sonrakiler gibi gidiyor mazinin ve istikbalin kalbine gitmenin büyüklüğünü düşünüyor.Kara kıtalar uzak Asyalar soğuk ülkeler nice Ahmet Rıfkı'lar görüyor sonra.Çanakkale nasıl bağrına basıyorsa onu oralar da öyle sahip çıkıyor Ahmet'lere Rıfkı'lara o yiğitlere ve gidiyor Ahmet Rıfkı gidiyor.
Bir yiğit gurbete gitse gör başına neler gelir garip sılayı andıkça yaş gözüne dolar gelir
Aradan zaman geçiyor,içinden acılar hasretler özlemler geçen zaman geçiyor.Akrep dursam diyor yelkovan son bulsam kara haberler gelmese bizden sebep.Ama geçiyor işte zaman,dur diyene aldırmadan.Önce mektupları kesiliyor Ahmet Rıfkı'nın,sonra da haberi geliyor annesine.Ayşe Hanım gururla asıyor kalbinin üstüne şehit annesi diye ve açıyor ellerini.Ey Rabbim bu ne güzel bir hediye.Sonra acısını bağrına basıp mahallenin bakkalı Selahattin amcaya gidiyor,istiyor ki evladı borçlu olarak yatmasın.Selahattin Bey,Allah sizden razı olsun,yedi aydır veresiye alıyoruz bizi zor durumda bırakmadınız.İşte bunlar evladımdan kalan eşyalar ve para.Lütfen çıkarın defterinizi yapın hesabınızı alın hakkınızı.Evladım borçlu olarak yatmasın.Hayran hayran bakıyor Selahattin amca. Allahım bu nasıl bir metanettir bu nasıl bir huzur.İşte Ayşe Hanım Ahmet Rıfkı'nın hesabı budur dükkanda kim varsa deftere bakıyor bulanıyor sayfalar,harfler saygı duruşuna geçiyor,Selahattin Amca veresiye defterini değil tarihin kalbine not düşüyor.Bu hesap Çanakkale'de Ahmet Rıfkı'nın kanıyla ödenmiştir.
Bağrıma basarım taşlar akıttım gözümden yaşlar yavrusun yitiren kuşlar yuvasına döner gelir.

BİRKAÇ KURABİYE
Zalım olur şu sılanın gecesi poyraz vurur dertler vurur yar gitme
Yemin olsun sözümün her hecesi dilimde bir türkü olur yar gitme
Gül yüzlü canan gel göğsüme yaslan hasretinle yanan bu canı üzme
Aşığım aşkından vazgeçmem sevdandan hasretinle yanan bu canı üzme
Bir pembe mendil dört yanı elişi oyayla süslenmiş,dantellerin arasında iki harf,D ve L,yeşil ipekle işlenmiş,hangi cephede kalmış bu mendilin sahibi.Hangi temiz parmaklar işlemiş bunu böyle.Bir mahrem sevdanın kanıtı gibi duru,bir gün elbet sahibini bulur ve iki eski fotoğraf.Bir anne ve iki evladı,tertemiz yüzleri,gülümseyen gözleri ve iki nur yüzlü ihtiyar alınlarında her çizgi takvimden bir yaprak,zamanın gücü yetmez silmeye bu emaneti,açmak ve okumak ne büyük mükafat ne büyük şeref.
Nimeti kanımda muhabbeti ruhumda aziz ve mükerrem zevcim.Allahın lutfuyla bizler iyiyiz oğlumuz Hüsamettin sınıfını pekiyi ile geçti babasına layık bir evlat olacak inşaallah.Kızımız Mürüvvet önümüzdeki ders yılında okula başlamaya hazırlanıyor.Eksik olmasın dedesi Rasim Efendi ziyadesiyle alakadar oluyor,elbette ki bu lutufkar ilgiler senin yerini dolduramıyor ama olsun genciz birlikte daha çok güzel günler göreceğiz hasretler bitecek.Bulunduğun yer soğuksa lütfen bildir yün çorap atkı eldiven örer gönderirim.Bu emek bana dünyanın huzurunu bağışlar,sen de onları giyerken benim yanıbaşında olduğum duygusuyla teselli olursun.Savaş çok şeyi değiştirdi,kıtlık var pahalılık var.Bahçenin bir bölümüne sebze ektik,ihtiyaçlarımızı oradan karşılıyoruz komşulara da dağıtıyoruz.Belki çocukça bulacaksın ma hoş gör.İaşe teşkilatı aylardan beri ilk defa iki okka un verdi.Bununla senin ve çocukların çok sevdiği kurabiyelerden yaptım.Şekerimiz yoktu onun yerine pekmez kullandım ama tadı çok güzel olmuştu.Çocuklar seve seve yediler.İşte o kurabiyelerden birkaç tane bir kavanoza koyup ayırdım sen dönünceye kadar saklayacağım.Sensiz boğazımdan geçmedi.Sensiz huzurla tadamadım.Şimdi bunları neden yazıyorum memleket ölüm kalım savaşı veriyor.Bir gün bu savaş bitecek.O eski güzel günler bolluk bereket geri gelecek.Sen yuvanın başına dönünceye kadar çocuklarımızın saf kalbi senin için çarpacak.Beş vakit namazlarımızda dualarımız seninle.Allaha emanet ol.Okuduk Durdane anne.Yazdıkların ulaşmasa da binbaşı Lütfü beye biz okuduk senin satırlarını kalbimize dokuduk.Peki o birkaç kurabiyeye ne oldu.Ölene kadar sakladın mı,bakıp bakıp ağladın mı,içine elem doldurup senin o mektupların o satırların el işi oyaların kurutulmuş gül yaprakların bize emanet olsun.Sen gamı kederi unut.Esince bahar rüzgarları ve belirince ufkunda bembeyaz bir bulut kavuşmuşsundur yine Cennette seni bekleyen sevdiğine.
Gül yüzlü canan gel göğsüme yaslan hasretinle yanan bu canı üzme
Aşığım aşkından vazgeçmem sevdandan hasretinle yanan bu canı üzme

BİSMİLLAH
Tarih 18 Mart.Havada uçuşan mermiler.Denizde yüzen kareler.Yerin altını üstüne çeviriyor her gülle.Vuruluyor bir mermi Mecidiye Tabyasını.Darmadağın oluyor her yer.Kuruluyor bir anda mahşer.Bozluyor bataryamın vinci.Tabye toprak altında on dört asker şehit.Bir Niğde'li Ali kalıyor bir de Koca Seyit.Ey kükreyen aslan,ey kalbi vatan diye çarpan yiğit.Ey destansı kahraman koca Seyit.Hadi kaldır başın çık toprağın altından,bak İstanbul'da bir çocuk Van'da gelinlik kız,Konya'da gözü yaşlı anne.Gidenlerin ardından hüzne gömülmüş şehir.Âmin diyen yürekler.Müezzini şehit düşmüş boynu bükük minare.Senden haber bekliyor yok başka çare.Senden haber bekliyor istikbalde torunların.Kaldır başını,bak denize.İşte bak bu yüzen kaleye,bu demir yığını,bu ölüm kusan makine.Sen vurmazsan ve durdurmazsan giriverecek memleketime.Şehit olmuş on dört kardeşin anan baban sevgili eşin senden haber bekliyor.Önce bir Besmele çek.Sen yeter ki inan Rabbin yardımına melekleri gönderecek,haydi kaldır yerini bulsun şu mermi kalkmaz deme kalkar,sen önce bir Besmele çek.Sırtında bir destan yükselecek.Önce Besmelen dokunsun titretsin düşmanı.Sonra ver ateşi gitsin şu mermi,olmadı bir daha dene.Sen iman dolsun sende güç biter mi,bir daha kaldır bir daha gönder,sen bir Bismillah de.Memleket sana eşlik eder.Bismillah Koca Seyit.Biraz daha dayan,ordusuyla hücuma kalksın Malazgirt'te Alparslan.Bismillah Koca Seyit biraz daha dayan atını denize bir daha sürsün Fatih Sultan.Bismillah biraz daha dayan Koca Seyit.Medine'den yola çıksın Halid bin Velid.Şimdi vur Koca Seyit vur Allah için vur,millet için vur,vur Koca Seyit.
Vur Koca Seyit iman ile vur Allah için vur bir Besmele çek düşmanı savur
Vur Koca Seyit iman ile vur Allah için vur bir Besmele çek düşmanı savur
Vurdun Koca Seyit,imandan bir kale oldun,düşmanın önünde durdun,alev almış yanıyorken Cennet yurdun vurdun Koca Seyit.Şimdi cephede senin namın var.Seni anlatıyor herkes.Hani bir fotoğrafın olsun hatıra kalsın.Bir daha kaldır şunu.Tarih hatırlasın kahraman duruşunu.Kalkmaz ki böyle.Sen kimse görsün diye yapmadın bunu.Görünce vatanın tehlikede olduğunu sırtladın ve kaldırdın,tarihe kahraman diye geçti adın,sonra gel sana bir mükafat verelim dediler.İstemedin istemezdin olmaz dediler,illa ki bir hediyemiz olsun,utana sıkıla bir ekmekle doyamıyorum bana iki ekmek verebilir misiniz dedin.Ekmek dediğin şey bir elin yarısı kadardı.Onu da bir gün yedin iki gün yedin boğazından geçmedi.Aynı siperde bir ekmek yerken kardeşlerin hakkını geri verdin.Gün geldi bitti savaş.Evine gittin tam dokuz yıl sonra koca dokuz yıl geçmişti ama nasıl sana sormak lazımdı hasreti asıl.Kapındaydın kapıda bir kız çocuğu seslendi içeri.Anne bir amca geldi seni soruyor kız çocuğu bilmiyor kapıda bekleyen çınarın babası olduğunu seni beklemiş eşin seni beklemiş annen baban.İnna lillah ve inna ileyhi raciun.Ne mükafatın oldu ne de maaşın dünya durdukça sonsuzdur senin yaşın.Olmadı belki göğsünde parıldayan bir madalya gösterişli bir apolet.Biz sana çok şey borçluyuz.Hakkını helal et.
Ey Koca Seyit iman dolusun sabır dolusun baştan ayağa Anadolu'sun
Ey Koca Seyit iman dolusun sabır dolusun baştan ayağa Anadolu'sun

ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNE
Çanakkale içinde vurdular beni ölmeden mezara koydular beni of gençliğim eyvah
Bu Asım'ın nesli... diyordum ya...nesilmiş gerçek:
İşte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmiyecek.
Şüheda gövdesi, bir baksana dağlar, taşlar...
O, rüku olmasa, dünyada eğilmez başlar,
Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilâl uğruna, yâ Rab, ne güneşler batıyor!
Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
Gökten ecdat inerek öpse o pâk alnı değer.
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhîd'i...
Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
"Gömelim gel seni tarihe" desem, sığmazsın.
Herc ü merc ettiğin edvâra da yetmez o kitâb...
Seni ancak ebediyyetler eder istîâb.
"Bu, taşındır" diyerek Kâ'be'yi diksem başına;
Rûhumun vahyini duysam da geçirsem taşına;
Sonra gök kubbeyi alsam da, ridâ namıyle,
Kanayan lâhdine çeksem bütün ecrâmıyle;
Mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan,
Yedi kandilli Süreyyâ'yı uzatsam oradan;
Sen bu âvîzenin altında, bürünmüş kanına,
Uzanırken, gece mehtâbı getirsem yanına,
Türbedârın gibi tâ fecre kadar bekletsem;
Gündüzün fecr ile âvîzeni lebriz etsem;
Tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana...
Yine bir şey yapabildim diyemem hâtırana.
Sen ki, son ehl-i salîbin kırarak savletini,
Şarkın en sevgili sultânı Salâhaddîn'i,
Kılıç Arslan gibi iclâline ettin hayran...
Sen ki, İslâm'ı kuşatmış, boğuyorken hüsran,
O demir çenberi göğsünde kırıp parçaladın;
Sen ki, rûhunla beraber gezer ecrâmı adın;
Sen ki, a'sâra gömülsen taşacaksın...Heyhât,
Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihât...
Ey şehîd oğlu şehîd, isteme benden makber,
Sana âgûşunu açmış duruyor Peygamber.
Sana âgûşunu açmış duruyor Peygamber.
Dı nav Çanakkale'ye suku be ayne
Daye va ezdı çım şere dız mıjım of ömre mıne oy

MEKTUP
Oğul yirmi yaşında gelir askerlik
Bu vatandan hiç bir zaman kopmasın bağın
Güz geldi yaprakları dökülmüş dalın
Vatanın uğruna şehit oğlum
Canım oğlum, mezarını kazdılar derin
Sen şehitsin üzülmem cennet oldu yerin
Yüreğim yanıyor rüzgar esmiyor serin
Vatanı uğruna şehit oldu benim oğlum
Canım oğlum, güzel oğlum, yiğit oğlum
Dostlar şehit oldu kınalı kuzum.
Neden utandın başındaki kınadan Ali,güldü mü sana arkadaşların,sebebi ne anlamadı mı cephedeki ahali. Neden utandın başındaki kınadan Ali,utanma Ali,yakılmışsa başına askere gelirken o kına bil ki büyük şereftir sana,annen ne yazmış mektubunda baksana.Bizde kurbanlık koça yakılır kına.Allaha kurban olsun diye.Bizde gelinlik kıza yakılır kına,eşine yar olsun diye.Bizde askere giden yiğide yakılır kına.Vatana kurban olsun ebediyyen bahtiyar olsun diye.Biliyor musun Ali,elbisendeki kan tenindeki kurşun izi ve başındaki kına kıskandırıyor bizi,şimdi kim bilir yanında kimler var,sen de tanıyor musun şehit olmadan hemen önce ben köylüm Halil Çavuş'tan bir mecidiye borç almıştım geri veremedim söyleyin hakkını helal etsin diyen onbaşı İbrahim'e.Köylüm İbrahim Onbaşı'ya bir mecidiye borç vermiştim onu göremedim şehit olursam söyleyin hakkımı helal ettim diyen Halil Çavuş'u tanıyor musun Ali.Biz hep onları anlattık,dostluk derken onlar geldi aklımıza iman derken inanç derken onlar geldi.Sen bilirsin Ali,orda da beraberler mi,peki ya hiç gördün mü Binbaşı Lütfü beyi,biliyor mu kendi için ayrılan birkaç kurabiyeyi,ya o adını bile bilmediğimiz meşhur asker,hani savaşın orta yerinde kurşunlara aldırmadan yaralı düşman askerini sırtlayan kahraman onu da gördün mü,ey mahçup simalı aslan kınalı Ali,ne büyük şerefmiş sen anlat bzie başındaki kınayı,sana o kınayı yakan edepli anayı anlat bize ve selam söyle hepsine.Ezine'li Yahya Çavuş'a onun 62 arkadaşına.57.Alaya gözünü kırpmadan ölüme yürüyen o çocuklara bizden selam söyle.Biz her yıl yeniden daha güçlü daha içten adınızı söylüyoruz böyle.Sizin hatıranız en büyük emanet bize.Şükrediyoruz sizin gibi atalarımız olduğu için Rabbimize.Şükürler olsun sizin gbii atalarımız olduğu için Rabbimize.
Canım oğlum, mezarını kazdılar derin
Sen şehitsin üzülmem cennet oldu yerin
Yüreğim yanıyor rüzgar esmiyor serin
Vatanı uğruna şehit oldu güzel oğlum
Canım oğlum, güzel oğlum, yiğit oğlum
Dostlar şehit oldu kınalı kuzum.

SEVGİLİ NEREDE
Canım kurban olsun senin yoluna adı güzel kendi güzel güzel Muhammed
Şefaat eyle sen kemter kuluna adı güzel kendi güzel güzel Muhammed canım Muhammed
Arayı arayı bulsam izini izinin tozuna sürsem yüzümü
Hak nasip eylese görsem yüzünü nur Muhammed canım arzular seni
Arayı arayı bulsam izini izinin tozuna sürsem yüzümü
Hak nasip eylese görsem yüzünü nur Muhammed canım arzular seni
Medine'de bir ikindi vakti.Yıl 1915.Mescid-i Nebevi'nin bir köşesinde bir adam ağlıyor.Mahcubiyet var sesinde.Kubbe-i Hadra'nın türbedarı soruyor o anda.Nedir ağlamasına sebep,bu kutlu bu ferahlatan mekanda.İçine hüznü düşüren endir,böyle ağlayan görmedim ben kaç senedir.Kesik kesik konuşuyor ağlayan adam,ben diyor,rüyalarımda görürdüm sevgiliyi,konuşurdum onunla mana âleminde buraya gelmeden önce.Şimdi ben bir kusur işledim diye ağlıyorum.Buraya gelip de onu yerinde göremeyince ya benim kusurum engel oldu onu görmeme,ya da sevgili yok yerinde belki de.
Kerevizdere'de bir savaş molası,toplansın diye yaralılar ve ölüler,askerin arasında bir yarbay,Hasan Bey.Bizzat kendi bakıyor askerin yarasına.O sırada yerde yatan bir düşman askeri kıpırdıyor sanki.Ona doğru yöneliyor yarbay Hasan Bey.Merhametten başka duygu değil kalbinde o anki.Düşman da olsa ilgilenmek gerek.Yaşıyor mu diye bakıyor eğilerek.Oysa yerde yatan düşman sinsice bekliyor,elindeki hançeri yarbayın tam göğsüne vurdu.Sarsıldı Hasan Bey,titredi gözleri.Vallahi niyetim kötü değildi,o anki sözleri.Asker şaşkına döndü,hemen sardılar yarayı,ama yarbay Hasan Bey gitmek için çoktan almıştı sırayı.Asker saklamak istiyorken içindeki elemi yarbay Hasan Bey soluyordu bambaşka bir âlemi.Bir anda fısıltıyla beni kaldırın dedi beni kaldırın.Kaldırdılar.Kana boyanmış elbisesi önünde birleştirdi ellerini.Bir misafiri karşılar gibi.Gül kokan bir rüzgara tutulmuş gibi.Asker şaşkın yarbay mahcub,asker şaşkın yarbay edepli,o anda dudaklarından döküldü kelime-i şehadet,sırrı çözüldü bu olayın nihayet.Ufka dönüktü yarbay Hasan Beyin gözleri.Yankılandı semada onun bu son sözleri. Neden zahmet buyurdunuz ya Rasulallah.Ey Mescid-i Nebevi'de ağlayan adam.Çökmesin içine iflah olunmaz gam.Belki hiç duymadın yarbay Hasan Beyi.Ama türbedarın rüyası çözecek her şeyi.Türbedar edebinden soramasa da senin sualini,cevap verdi sevgili.Hissedilen doğrudur,ben şimdi Medine'mde değilim,çok zor durumda bulunan asker evlatlarımı yalnız bırakmaya gönlüm razı olmadı.Şimdi onlara yardım ediyorum.Şimdi Çanakkale'deyim.
Arayı arayı bulsam izini izinin tozuna sürsem yüzümü
Hak nasip eylese görsem yüzünü nur Muhammed canım arzular seni
Arayı arayı bulsam izini izinin tozuna sürsem yüzümü
Hak nasip eylese görsem yüzünü nur Muhammed canım arzular seni

DI NAV ÇANAKKALE’YE-EKSİK-KÜRTÇE